شهروندان فهیم تهرانی و دوستداران محیط زیست ایران،
ریاست دیوان عدالت اداری،
ریاست فراکسیون محیط زیست و کمیسیون شوراهای مجلس شورای اسلامی
"جای مردان سیاست بنشانید درخت تا هوا تازه شود."
همانگونه که مستحضرید شهردار تهران از سال گذشته تهاجم خزندهای را بهصورت چراغ خاموش در جهت پارکخواری از طریق تغییر کاربری فضای سبز پارکهای تهران به زیربناهای اداری، تجاری، فرهنگی و غیره شروع کرده و ریاکارانه آن را در لوای مسجدسازی پنهان نموده است تا با فضاسازی جرأت اعتراض را از شهروندان تهرانی و دوستداران طبیعت و محیط زیست و شهروندان نیازمند به تنفس هوای پاک و تمدد اعصاب در زیر سایه خنک درختان سبز سلب نماید.
این حرکت ضد محیط زیستی تنها مختص به پارک قیطریه نبوده بلکه در بیشتر پارکهای تهران عمومیت دارد و پارک قیطریه به نماد این حرکت تبدیل شده است. در بسیاری از پارکهای تهران قسمتی از فضای سبز پارک از طریق حصارکشی از بقیه جدا شده، بدون آنکه هیچ عملیاتی در پشت آن در دست اجرا باشد و یا هیچ تابلوی معرفی پروژه عمرانی یا ساختمانیای در محل نصب شده باشد. در حالی که با حصارهای نصب شده عملاً امکان دسترسی شهروندان و پرسنل پارکها به آن قسمت و آبیاری و رصد حال درختان محصور وجود ندارد و بیم و گمان آن میرود که پروژه خشک کردن عمدی درختان به مرور زمان و مرگ تدریجی آنها در جریان باشد.
بهعنوان دو نمونه ضلع جنوبی پارک لاله حدفاصل کارگاه ساختمانی خط ۶ مترو و ایستگاه آتشنشانی و نیز پارک مریم در خیابان کریمخان مقابل کلیسا حصارکشی شده و قسمت زیادی از فضای سبز پارک و زمین بازی کودکان محصور و غصب و بلاتکلیف رها شده است.
این روش خزنده دقیقاً همان روشی است که زمینخواران و برجسازها برای خشک کردن تدریجی درختان باغهای تهران و تغییر کاربری آنها تا کنون از آن بهره بردهاند. حصر درختان پارکها حرکتی خزنده و موذیانه برای پارکخواری از طریق عادیسازی اشغال پارک و تبدیل تدریجی فضای سبز آن به زمین سوخته و مقدمه زمینخواری و برجسازی است.
مردان سیاست به اقتضای مصلحت کمتر راست میگویند. آنها در حالیکه کمر به قطع درختان شهر و مرگ تدریجی آنها بستهاند شهر را با شعار زندهباد درخت پر کردهاند. حکایت آنها که بجای کاشتن درخت و توسعه فضای سبز پارکها، تابلوی زنده باد درخت میکارند و در همان حال به قصد پارکخواری درختان پارکها را محصور و فضای سبز را غصب میکنند، حکایت همان مرد رندی است که بجای نوشتن واژه مار شکل مار میکشید تا مردم سادهدل روستا را بر علیه معلم دلسوز خود بشوراند. غافل از آنکه مردم شهر باسواد و فهیم شدهاند و دیگر آن مردمی نیستند که بتوان آنها را با کشیدن شکل مار یا شکل درخت فریب داد.
از دوستداران محیط زیست و شهروندان فهیم تهرانی انتظار میرود برای توقف این روند مخرب و ضد محیط زیستی و رساندن صدای اعتراض خود به مسئولین امر به این کارزار بپیوندند تا شاید گوش شنوایی در میان مسئولان کشور پیدا شود. همه همصدا با هم بگوییم:
#نه_به_پارک_خواری
#نه_به_زاکانی
#شهردار_خوب_کجاست
#جای_مردان_سیاست_بنشانیم_درخت