رئیس محترم مجلس شورای اسلامی
وزیر محترم دادگستری
سلام
طبق ماده ۱۸ لایحه استقلال کانون وکلای دادگستری و ماده ۸۹ آییننامه اجرایی آن، رئیس کانون وکلا در کنار رئیس قوه قضائیه، قادر است محرومیت موقت وکلای دادگستری را تقاضا و فوراً بدون فرصت دخالت مراجع نظارتی، آن را اجرا نماید.
این ماده قانونی در سال ۱۳۳۳ با اعتماد بر خودانتظامی حاصل از تشخص مردمسالارانه رئیس کانون وکلای دادگستری به عنوان یک نهاد ارائه دهنده خدمات عمومی، تدوین شده بود اما در سالهای اخیر بعضاً شاهد برخوردهای سلیقهای و تسویه حسابهای انتخاباتی توسط رئیس برخی کانونهای وکلا که خود وکیل هستند و با سایر وکلا از جمله رقبای انتخاباتی تعارض منافع دارند، با توسل به این اختیار موسع و بدون قید هستیم. خصوصاً که دادرسان انتظامی کانون وکلا نیز عملاً توسط رئیس کانون (که مورد اقبال اکثر اعضای هیئت مدیره است) منصوب شده و به نوعی تحت تسلط وی هستند و ارجاع پرونده به شعب انتظامی موافق یا مخالف در اختیار رئیس کانون وکلا است؛ به گونهای که اکنون قوه قضائیه پناه وکلا در برابر رئیس کانون وکلا شده است. همه اینها درحالی است که اجرای فوری محرومیتهای اجتماعی حتی برای سیستم قضایی عادل و بیطرف نیز بسیار محدود و بر اساس معیارهای قابل سنجش است.
لذا درخواست اصلاح این ماده قانونی جهت جلوگیری از شبهه و احتمال اعمال تعارض و منافع را داریم.