برای ایران می مانیم و با دانش، بنیان آن را میسازیم؛
نشانههای طلیعه قدرت جمهور مردم ایران اسلامی را در فرصتی مغتنم و تاریخی(انتخابات)، از طریق حضور مردی از آخرین امیدهای اندک برای نسل ما و تباری از ما که به دلیل شرایط سنی هنوز تصور کافی از ناملایمات بی سامان محیط فعلی کشورمان ندارند؛ در انتظار نشستهایم.
ما نسلی از دوم خرداد ۷۶ بودیم که در اوج جوانی تجربههای دوران کهولت را آموختیم و در آغازین سالهای بعد از جوانی در حال تلاش برای آیندهای نه برای خود بلکه برای تبار بعدیمان هستیم.
ما نسلی از دانشگاه بودیم که از سیاست صداقت ندیدیم و مورد تاخت و تاز سیاسیون تمامیتخواه قرار گرفتیم. آرمانخواهی ما باعث شد تا از سیاست طرفی نبندیم لذا صلاح و صداقت را در دانش یافتیم که؛ «وَقَالَ الَّذینَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَیْلَکُمْ ثَوَابُ اللَّهِ خَیْرٌ لِمَنْ آمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا وَلا یُلَقَّاهَا إِلا الصَّابرُونَ» آنها که از علم ودانش بهرهای داشتند، گفتند وای برشما! پاداش الهی برای کسانی که ایمان آوردهاند وعمل صالح انجام میدهند، بهتر است اما جز صابران آن را دریافت نمی دارند. صبر، بر علم ما افزود و دانش، فناوری فزود. کار دانشبنیان و کسب و کار مبتنی بر علم نافع را صادقانهتر از سیاست یافتیم. اما وقتی صداقت استثنایی سیاست را در مردی از تبار علم دیدیم آخرین امیدهای اندکمان تبدیل به یقین شد. منهایمان ما شد و دوباره از پس سالها همدیگر را یافتیم. نسلهای قبلیمان همگام نسلهای کنونیمان شد و مصمم به پشتیبانی مردی از تبار علم، صداقت، سیاست و دفاع شدیم؛ کسی که حرفهای او را میفهمیدیم همچنانکه همگان میفهمیدند.
حوزه دانشبنیان کشور اعم از شرکتهای دانشبنیان و فناور، واحدهای فناوری مستقر در پارکهای فناوری و مراکز رشد، استارتاپهای عضو کارخانههای نوآوری و مراکز شتابدهی، مخترعین و اعضای بنیاد ملی نخبگان در سراسر کشور، کارگزاران ارائهدهنده خدمات فناوری و توسعه کسب و کار، صندوقهای سرمایهگذاری خطرپذیر، صندوقهای پژوهش و فناوری و... با حدود ۹۹۳۹ شرکت دانشبنیان (با اشتغالزایی بیش از ۳۰۰ هزار)، ۴۳ پارک علم و فناوری و بیش از ۲۹۰ مرکز رشد (با ۱۲ هزار شرکت و واحد فناوری)، حدود ۱ میلیون نخبه (طبق استانداردهای بنیاد ملی نخبگان)، ۴۰ کارخانه نوآوری (پذیرای حدود ۱ هزار استارتاپ)، حدود ۱۰۵ صندوق پژوهش و فناوری و سرمایهگذاری خطرپذیر، هر چند در افق اقتصادی و صنعتی کشور، همچنان حوزهای در حال توسعه محسوب میشود اما برای رشد نیازمند ویترینبندیهای سیاستپیشگان ناصادق نیست بلکه آنچه این حوزه گفتمانی(دانشبنیان) و در حال توسعه کشور به آن نیاز دارد حمایت همدلانه و سیاست صادقانه است.
ما نیازمند دانشبنیانسازی هستیم. دولت باید در روندهای تحقیق و توسعه، توسعه محصول جدید و بازار در کنار ما قرار بگیرد تا شرکت دانشبنیان ساخته شود و نباید محدود به غربالگری و شناسایی شرکتهای دانشبنیان به منظور تخصیص حمایت باشد. ما با هدف امن کردن فعالیت اقتصادی برای شرکتهای دانشبنیان نیازمند یک سیستم تضمین پرداخت بدهیهای دولت به شرکتهای دانشبنیان هستیم. ما با هدف خلق ثروت از علم نیازمند تغییر رویکرد دانشگاهها از صرف تولید علم به تولید دانش و فناوری هستیم. ما نیازمند بهبود فضای کسب و کار و بهبود شاخص پیچیدگی آن در تراز حداقل کشورهای منطقه هستیم. ما نیازمند تلاش متمرکز و مستمر برای رفع تحریمها برای جلوگیری از پدیدههایی مانند زنجیره تامین چمدانی و واسطه تراشی برای تسهیل صادرات دانشبنیان یا انتقال پول و ارز اسکناسی یا نا ایمن هستیم تا کسب و کارمان را بینالمللی کنیم.
با همان زبان ساده، ما اینترنت میخواهیم. ما شبکه اجتماعی میخواهیم. آمار بالای مهاجرت نخبگان در شرایط فعلی به مهاجرت افراد با مشاغل معمول جامعه رسیده است افت ارزش پول ملی، موضوع مهاجرت مجازی یعنی کار در داخل برای کارفرمای خارجی را شکل داده است. باید امنیت فکری، اقتصادی و فضای فرهنگی لازم برای یک بازگشت محترمانه برای نخبگان فراهم شود. صادقانه میگوییم ما نخبگان رفته از وطنمان را میخواهیم.
ما همه چیز را، امید را، توسعه را، نام را، نان را، دانش را، معرفت را، برای همه میخواهیم...
ملت شریف ایران اسلامی، ما جمعی از نخبگان، شرکتهای دانشبنیان و فعالین اکوسیستم فناوری و نوآوری کشور تصمیم بر آن گرفتیم که اندک امیدمان را همراه با همه آمالهایی که ذکر آن رفت در سبد صداقت طبیبی از جنس مردم که برای ایران آمده است قرار دهیم و صمیمانه از شما بهعنوان فرزندان نخبهتان درخواست داریم تا همگام با ما سبد رای طبیب مردم، پزشکیان عزیز را در روز جمعه ۸ تیرماه ۱۴۰۳ مالامال از امید نمایید.
جمعی از فعالین اکوسیستم دانش بنیان، فناور و نخبگانی کشور