جناب آقای دکتر مسعود پزشکیان
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
با عرض ادب و احترام،
اینجانب به عنوان یک شهروند و به نمایندگی از مردم مطالبهگر و شریف ایران، مایلم نظر خود را در خصوص اعطای بیضابطه جوایز مادی به ورزشکاران المپیک بیان کنم.
بر کسی پوشیده نیست ورزشکاران المپیکی نمایندگان کشور ما در عرصه بینالمللی هستند و زحمات بسیاری برای دستیابی به موفقیتهای ورزشی میکشند. اما با توجه به شرایط اقتصادی کنونی کشور و نیازهای اساسی جامعه، به نظر میرسد که اعطای بیحد و حصر جوایز مالی به این ورزشکاران میتواند عواقب منفی داشته باشد.
همانطور که مستحضرید، اخیراً عدهای از مردم خواسته به حقی برای جلوگیری از تحصیل در رشته پزشکی توسط سرکار خانم مبینا نعمتزاده داشتهاند. اگرچه ایشان از افتخارآفرینان کشور هستند، ولی چنین خواستهای چندان به صلاح جامعه پزشکی کشور نیست.
اما نکتهای که عدهای از آن غافل هستند این است که پرداخت میلیاردها تومان جایزه به سایر ورزشکاران نیز همانقدر مذموم و تبعیضآمیز است که تحصیل خانم نعمتزاده در رشته پزشکی تبعیضآمیز میباشد.
پرداخت ۲۳ میلیارد تومان جایزه نقدی به دیگر تکواندوکار عزیز کشورمان آقای آرین سلیمی و اعطای زمینی به ارزش دو و نیم میلیارد تومان به ایشان در شرایطی که مردم ایران زیر سنگینترین فشارهای اقتصادی هستند و اکثریت جوانان کشور از تشکیل خانواده و خرید یک خانه و تکه زمین کوچک محروم هستند، همانقدر باید مذموم و حساسیتزا باشد که تحصیل خانم نعمتزاده در رشته پزشکی برای مردم حساسیتزا شده است.
همانطور که مستحضرید تقریباً هیچ یک از کشورهای دنیا برای ورزشکاران و قهرمانان مبالغ و جوایز هنگفت پرداخت نمیکنند و افتخارآفرینی برای کشور نباید در ازای دریافت پول هنگفت باشد و این مساله با روحیه پهلوانی و ورزشکاری نیز در مغایرت میباشد.
اگرچه تقدیر و سپاس از ورزشکاران و قهرمانان المپیکی ما شایسته است، اما بهتر است این جوایز معقول و متناسب با شرایط اقتصادی کشور باشد.
اینکه ورزشکاران و قهرمانان ملی یا استانی حتی یک مکان ساده و استاندارد برای ورزش و پیشرفت در حوزه خود نداشته باشند و میلیاردها تومان به جای هزینه شدن برای تأمین زیرساختها، به یک ورزشکار خاص اهدا شود به مصلحت جامعه ورزش نیست.
علاوه بر اینها، پرداخت جوایز نجومی به ورزشکاران ممکن است مشکلات اجتماعی و اقتصادی دیگری نیز داشته باشد:
۱. توزیع ناعادلانه منابع: با اعطای پول به ورزشکاران، ممکن است منابع مالی محدود کشور به سمت افرادی خاص هدایت شود و سایر حوزههای ضروری مانند آموزش، بهداشت و زیرساختها نادیده گرفته شوند.
۲. فشار بر ورزشکاران: اعطای پول به ورزشکاران خاص ممکن است فشار روانی بیشتری بر سایر ورزشکاران وارد کند و باعث شود که آنها نتوانند به بهترین شکل عملکرد خود را ارائه دهند.
۳. توسعه پایدار ورزش: بهتر است منابع مالی به سمت برنامههای توسعهای و زیرساختهای ورزشی هدایت شود تا جوانان بیشتری بتوانند در عرصه ورزش فعالیت کنند و استعدادهای خود را شکوفا کنند.
لذا از شما خواهش میکنیم که در تصمیمگیریهای مربوط به اعطای پولهای نجومی به ورزشکاران المپیک تجدید نظر کنید و به جای آن، به فکر توسعه پایدار و حمایت از جوانان ورزشکار به روشی عادلانه باشید.
با تشکر از توجه شما