بسمه تعالی
وزیر محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
رئیس محترم سازمان نظام پزشکی
نمایندگان محترم عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی
رئیس محترم انجمن علمی پزشکان عمومی
با سلام؛
شاغلین رشته پزشکی عمومی به عنوان خط مقدم درمان، متشکل از انسان‌های فرهیخته‌ای هستند که با همت فراوان و تلاشی ارزشمند، از بین هزاران نفر داوطلب در این رشته پذیرفته شدند. گروهی از شایسته‌ترین جوانان که طی سالها آموزش دیدند و آزمون‌های صلاحیت‌سنجی را نیز در دو مرحله‌ی طاقت‌فرسا که در صورت عدم موفقیت در این مراحل، احتمال تغییر مقطع برایشان وجود داشت، با موفقیت سپری نمودند. آنان مجموعاً هفت سال در چهارده ترم روزانه فعال بودند و حدود یکصد و بیست شب نیز حضور شبانه‌روزی به عنوان کشیک آموزشی داشتند. همچنین حدود دویست و نود و چهار واحد درسی را با موفقیت طی نمودند. آنان هم از نظر ساعات حضور در دانشگاه و هم از نظر تعداد واحد، از دانشجویان مقطع پی‌اچ‌دی سایر رشته‌ها، حضور فیزیکی و فعالیت عملی بیشتری داشتند. لازم به ذکر است فارغ‌التحصیلان مقطع پی‌اچ‌دی از نظر ما ارزش والا و جایگاه علمی خود را دارند و تأکید می‌نماییم از این نامه، اعتراض به جایگاه علمی این رشته‌ها برداشت نشود.
قبل از انقلاب شکوهمند اسلامی، پزشک عمومی صلاحیت علمی برای تدریس در دانشگاه‌ها را تا حد استاد تمام به علت داشتن مدرک دکترای پزشکی دارا بود.
بعد از انقلاب، تحت تأثیر اقدامات حاج حسین فرج‌الله دباغ ملقب به عبدالکریم سروش که گفته می‌شود ایشان بدواً دانشجوی ناتمام دوره دکترای داروسازی بوده است، بدون هیچ مستندی که اکنون موجود باشد، عنوان دکترای پزشکی به دکترای حرفه‌ای تغییر یافت.
ارزش علمی مدرک پزشکی عمومی برای حضور در مجامع علمی کاملاً از بین رفت و فارغ‌التحصیلان این رشته به طور دائم از جوامع علمی کنار گذاشته شدند.
قطعا تصدیق می‌فرمایید از اخذ دیپلم تا انتهای دوره‌ی پی‌اچ‌دی در رشته‌های مختلف غیر پزشکی، دانشجو ملزم به سپری کردن محتوای حداکثر حدود دویست و ده واحد درسی حضوری و بعضاً غیرحضوری و حتی ساعات حضور بعضاً اختیاری در دانشگاه است. اما در دوران تحصیل پزشکی عمومی این میزان، حدود دویست و نود و چهار واحد درسی با حضور کاملاً اجباری تعریف شده که با مبنای نظام سالی واحدی، ارزش علمی رشته‌ی پزشکی عمومی در مقایسه با مدرک پی‌اچ‌دی مشخص می‌شود.
اما تنها دستاویز تغییر ناحق و نانوشته‌ی تغییر عنوان دکترای پزشکی به دکترای حرفه‌ای، صرفاً عدم وجود مقاطع تحصیلی کاردانی، کارشناسی و کارشناسی ارشد در طول دوره‌ی تحصیل پزشکی عمومی بوده است.
زیان‌هایی که پزشکان عمومی از این تغییر متحمل شدند فراوان است و حذف از محافل علمی، عدم امکان ادامه‌ی تحصیل در رشته‌های دلخواه فوق دکترا، بی‌انگیزگی در فعالیت به عنوان طبیب عمومی و آسیب‌های معیشتی و اجتماعی از آن جمله است.
جالب اینکه از ساختار و مستندات این تغییر عنوان هیچگونه مدرکی مشاهده نشده است.
به دنبال این تغییر عنوان، ابتدا آیین‌نامه جذب هیئت علمی دانشگاه‌ها تغییر کرد و طی آن حداکثر ارتقاء علمی طبیب عمومی از درجه استادی به درجه مربی محدود شد. اگرچه طبق رای دیوان عدالت اداری، این آیین‌نامه فاقد حیات حقوقی و یک آیین‌نامه صرفاً توافقی است اما آسیب خودش را تا حد ممکن ایجاد نمود.
اندک اندک ابتدا دانشگاه آزاد و سپس برخی دانشگاه‌های دولتی نیز در دانشنامه پزشکان عمومی، از عبارت دکترای حرفه‌ای بجای دکترای پزشکی استفاده کردند.
ورود به دوره‌های تخصصی پزشکی که قبلاً به سادگی و تقریباً داوطلبانه انجام می‌شد، بعد از این تغییر عنوان، شکل کنکوری گرفت و ماجراها ایجاد نمود و حوزه‌ی اختیارات طبیب عمومی محدود و محدودتر شد و در بسیاری از دانشگاه‌ها، تدریس دروس مرتبط با سلامت به سایر رشته‌ها واگذار شد.
چه هدفی از این تغییر عنوان بجز سقوط آزاد جایگاه علمی پزشکی عمومی مد نظر بوده است؟
لازم به ذکر است در زمان تصدی وزارت خانم دکتر دستجردی، طی صورتجلسه‌ای جایگاه مدرک پزشکی عمومی در وزارت بهداشت مابین کارشناسی ارشد و پی‌اچ‌دی قرار گرفت که به هیچ عنوان تأمین‌کننده آسیب و ستمی که به اعتبار علمی مدرک پزشکی عمومی وارد شده، نمی‌باشد.
در نهایت پزشکان عمومی امضاکننده ذیل از شما مقامات محترم تقاضا دارند با تمام تلاش خود این اقدام مخرب حیثیت پزشکی یعنی تغییر عنوان دکترای پزشکی به دکترای حرفه‌ای را که با توجه به دوره‌ی هفت ساله این رشته در کشور جمهوری اسلامی ایران از ابتدا فاقد مستند و اشتباه بوده، ابطال کنید و جایگاه علمی مدرک تحصیلی دکترای پزشکی عمومی را به مرتبه ارزشی دکترای علمی رشته‌ی پزشکی یعنی همان جایگاهی که از قبل داشته، تغییر دهید.
موفق شد
ویژه
