بسم الله الرحمن الرحیم
ریاست محترم دفتر مقام معظم رهبری
رئیس محترم جمهور
رئیس محترم مجلس شورای اسلامی
رئیس محترم قوه قضائیه جمهوری اسلامی
وزیر محترم امور اقتصادی و دارایی
رئیس محترم کمیسیون اصل نود مجلس شورای اسلامی
رئیس محترم کمیسیون تحقیق و تفحص مجلس شورای اسلامی
رئیس محترم کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی
دادستان محترم کل کشور بهعنوان مدعیالعموم
با سلام و تحیات الهی؛
اینجانبان امضاکنندگان ذیل، جمعی از کارکنان بازنشسته و شاغل بانک صادرات ایران به اطلاع میرساند بانک صادرات از سال ۱۳۶۹ مبادرت به ایجاد صندوق تأمین آتیه و پسانداز با سرمایه ۴ درصد ماهیانه از حقوق، سهم کارمند و ۹ درصد سهم بانک، جمعاً ۱۳ درصد برای آینده کارکنان نموده است که بعد از بازنشستگی اصل سرمایه و سود حاصل از سرمایهگذاریهای انجام گرفته را در راستای آسایش و تأمین آتیه کارکنان بازنشسته کارسازی نماید که تا این لحظه محقق نشده است.
لازم به ذکر است که بانک طی این مدت با سرمایه کارکنان که بالغ بر حدود ۵۷۰۰۰ نفر شاغل و بازنشسته میباشند نسبت به سرمایهگذاری و ایجاد هلدینگ و چندین شرکت مختلف و خرید ملک و املاک و هتل و خرید سهام سایر شرکتها و سپردهگذاری و سرمایهگذاری در بورس و... اقدام نموده است و صاحب سرمایه بسیار عظیمی شده است که متأسفانه به دلایل مختلف از شفافسازی وضعیت مالی این صندوقها خودداری مینماید و در حقیقت تبدیل به حیاط خلوت بعضی مدیران گشته است و به محض بازنشسته شدن مدیران در این شرکتها مشغول به کار شده و حقوقهای نجومی دریافت مینمایند و منبع درآمد و شغلی دیگر را برای خود ایجاد و به هیچ کسی هم حساب پس نمیدهند و پاسخگو هم نیستند و به هیچیک از کارکنان بانک که مالک اصلی این سرمایه هنگفت هستند، اجازه ورود و حسابرسی نمیدهند.
مدت دو سال است که بازنشستگان به صورت مستمر پیگیر شفافسازی این صندوقها هستند. با توجه به اعلام بانک و مصوبه هیئت مدیره، قرار شد تا پایان اسفند ۱۴۰۲ بانک وضعیت حسابهای این صندوقها را تعیین تکلیف نماید، لیکن تا این تاریخ انجام نگرفته است و هماکنون نیز در هالهای از ابهام است.
با توجه به عدم تحقق وعده بانک، چندین بار از طرف بازنشستگان جهت مدیرعامل محترم بانک صادرات نامهنگاری و کارزار و اظهارنامه و حتی ملاقات با زیردستان انجام شده است، لیکن هیچ جوابی دریافت ننمودهایم و همچنین چندین بار تقاضای ملاقات نمودهایم که متأسفانه مدیرعامل از پذیرش بازنشستگان امتناع ورزیده است و فقط با جمعی از خواص مدنظر و مورد تأیید خود هماندیشی نموده؛ لذا بازنشستگان به ناچار مجبور به چندین گردهمایی در محل ساختمان اصلی بانک واقع در خیابان سمیه شدند که شاید مدیرعامل بانک پیشکسوتان را به حضور بپذیرد، که متأسفانه محقق نشد.
برای همکاران جای سوال است که چه اتفاقی در این صندوق افتاده است که بانک و اعضای هیئت امنای منتخب آن حاضر به هیچگونه پاسخگویی و یا شفافسازی نیستند و چطور است که مدیرعامل بزرگترین بانک بورسی کشور، جناب آقای سیفی، یک تایم پنج دقیقهای برای ملاقات به بازنشستگان نمیدهد؛ آیا این نقطه ضعف یک مدیر نیست که با زیردستان و همکاران سابق و صاحبان اصلی صندوقها اینگونه رفتار مینماید؟
انشاءالله وزیر محترم اقتصاد این مهم را مد نظر قرار داده و با مدیری که توانایی حل مشکل کارکنان خود را ندارد، در ابقا ایشان تجدید نظر خواهند نمود.
ضمناً به اطلاع میرساند که مدیران سایر بانکها با آغوش باز در این خصوص پذیرای بازنشستگان بودهاند و دستورات لازم را جهت حل مشکل صندوق تأمین آتیه آنان صادر نمودهاند.
از آن مقامات محترم تقاضامندیم ضمن ورود به موضوع شفافسازی و افشای حقیقت صورتهای مالی صندوق تأمین آتیه و پسانداز کارکنان بانک صادرات ایران، اقدام عاجل و رسیدگی جهت تعیین تکلیف این صندوقها را در دستور کار قرار دهند.
توفیق روزافزون مقامات فوقالذکر را از درگاه خداوند بزرگ مسئلت داریم.
از طرف جمعی از کارکنان (بازنشسته و شاغل) بانک صادرات ایران.