ریاست محترم جمهور
وزیر محترم کار
با سلام و احترام؛
همانطور که مستحضرید؛ ساختار فیزیولوژیکی جنس مونث به گونهای است که ماهیانه ۳ الی ۸ روز دوران قاعدگی دردناکی را سپری میکند. سندرومهای این دوران بسیار مملم، سنگین و شامل دردهای زجرآور همراه با تغییرات و حساسیتهای روحی و روانی و شکنندگی عاطفی است که به شدت جنس مونث را ضربهپذیر و دچار خستگی مفرط میکند و با وجود این شرایط مهلک، ناگزیر به حضور در محل خدمت میباشند.
با توجه به محدودیت روزهای مرخصی استحقاقی (۳۰ روز در سال)، اکثریت زنان ترجیح میدهند در این ایام مرخصی نگیرند و مرخصی خود را برای سیر و سفر و به صورت لذتبخشتری غیر از ایام دوران قاعدگی استفاده کنند.
از سویی، مرخصی ایام بیماری هم ۱۲.۵ روز در ماه میباشد؛ ۱۲ دوره عادت ماهیانه در سال (برای برخی بانوان تعداد دورهها در سال به دلیل کوتاهی دوره و به صورت دو هفتهای و یا سه هفتهای بودن نیز بیشتر میباشد) و برای هر ماه اگر حداقل سه روز مرخصی منظور گردد، معادل ۳۶ روز در سال خواهد بود که اگر از ایام مرخصی استحقاقی برای استراحت در دوران قاعدگی استفاده شود و تعداد این ایام از مرخصی استحقاقی کسر شود، دیگر از ایام مرخصی استحقاقی روزی باقی نمیماند که برای استراحت و سپری آن به گونه لذتبخش در کنار خانواده استفاده کرد.
امروز در بسیاری از کشورهای دنیا، علاوه بر مرخصی استحقاقی مصوب، حداقل سه روز و با امکان تمدید تا ۵ روز در هر ماه برای بانوان به عنوان مرخصی دوران قاعدگی همراه با پرداخت حقوق کامل در نظر گرفته شده است. فلذا مستدعیست نظر به جایگاه والا و ارزشمند بانوان در دولت کریمه جمهوری اسلامی ایران، برای رفاه و آسایش بانوان ایرانزمین این قانون (۳ روز مرخصی با امکان تمدید تا ۵ روز با حقوق در دوران قاعدگی) را تصویب نمایند.
امید است با همت و حمایت دولتمردان و بانوان بلندپایه کشور موضوع تصویب و اجرایی گردد.