مردم عزیز ایران
با سلام؛
شوربختانه، گروهی از سر هیجان، احساس و ناآگاهی و گاهی غرور در مراسم آئین‌های عروسی و یا عزا سلاح را به‌کار می‌برند و بارها شاهد بوده و هستیم که حوادث تلخ و شومی را به بار آورده که شادی را به مراسم عزا و ماتم مبدل کرده‌اند. ما بر این باوریم که تفنگ در فرهنگ ایرانی و اقوام ریشه‌دار آن، حرمت دارد و همیشه برای مردان و زنان ارجمند بوده است. نباید اجازه دهیم که این یار دیرین دلاورمردان وطن‌پرست، شهیدان و نام‌آوران ایران عزیز، ابزار دست ناآگاهان قرار گیرد و سبب بروز رخدادهای جبران‌ناپذیر و تلخ برای عزیزانمان شود.
داشتن تفنگ و حمل آن در آیین‌های عروسی و سوگواری، شلیک به فرهنگ مردمان اصیل و نجیب کشورمان است. به یاد و نام سرداران شهید میهن از سده‌های پیش تاکنون، بر خود و همه مردان و زنان دلاور اقوام و عشایر ایران واجب می‌دانیم که از بکارگیری تفنگ در آئین‌های عروسی و عزا پرهیز کنیم تا ان‌شاءالله شاهد به غم نشستن خانواده‌های ایلات و عشایر ایران زمین نباشیم.
اینجانب با افتخار این سوگندنامه را امضا و تعهد می‌کنم که اجازه نمی‌دهم حرمت تفنگ و مردانگی شکسته شود و عده‌ای اندک با کاربرد غلط آن اندوه را به جای شادی بنشانند. از این به بعد با نمایش شکوهی از فرهنگ بی‌تفنگ، “تفنگ” را برای دشمن دیوسیرت دژخیم ایران و ایرانی به دست گیریم. خدایا به ایران و ایرانیان، به‌ویژه اقوام و عشایر این سرزمین، عشق به میهن و به هموطنان را فزونی بخشد و شادی را همیشگی گرداند.
والسلام.
موفق شد
