وزیر محترم جهاد کشاورزی
مدیرعامل محترم شركت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران
با سلام،
احتراما، به استحضار می‌رساند که با شروع فصل کشت و افزایش هزینه‌های کشاورزی، کمبود سوخت برای تراکتورها که از سوی مسئولین محترم تعیین شده است، مشکلاتی جدی برای کشاورزان ایجاد کرده است. آیا کشاورزی شغلی بی‌اهمیت محسوب می‌شود؟ با این شرایط، تعدادی از جوانان که با تراکتورهای خود مشغول به کار هستند، بیکار خواهند شد و رونق کشاورزی نیز دچار مشکل خواهد شد. اگر کشاورزی از رونق بیفتد، چه کسی پاسخگوی این وضعیت خواهد بود؟ در حالی که بسیاری از کشورها روی کشاورزی به عنوان یک صنعت بنیادی سرمایه‌گذاری می‌کنند، چرا در کشور ما موانعی برای این قشر زحمتکش ایجاد می‌شود؟
محدودیت روزانه ۳ لیتر گازوئیل نه تنها برای کار با تراکتور کافی نیست، بلکه حتی برای شارژ باتری تراکتور نیز ناکافی است. چرا باید همواره قشر زحمتکش جامعه، که بدون هیچ چشم‌داشتی به کار خود مشغول است، تحت فشار قرار بگیرد؟ از مسئولین محترم انتظار داریم با در نظر گرفتن اهمیت و حیاتی بودن این موضوع، اقدامات لازم برای رفع این موانع در اسرع وقت صورت گیرد.
با تشکر
موفق شد
ویژه
