بسمه تعالی
ریاست محترم دانشگاه آزاد اسلامی
جناب آقای دکتر طهرانچی
ضمن سلام و احترام،
به استحضار می‌رسانیم که ما جمعی از دانشجویان و اساتید این دانشگاه که مشخصات آنها به ضمیمه این درخواست (به معنای تأیید آن) آمده است، بنا به دلایلی که در ادامه توضیح داده می‌شود، الزام واحدهای دانشگاه به برگزاری آزمون مشترک در دروس مختلف را دارای تبعات منفی شدید و ناهنجاری‌های عمده و پایدار می‌بینیم و لذا ضمن اینکه اعتراض خود را به این الزام اعلام می‌داریم، از ریاست محترم دانشگاه درخواست داریم که نظر به دلایل ذیل و تبعات و ناهنجاری‌های حاصل در زمان حال و آتی، دستور لغو این الزام را صادر نمایند تا هر استادی در هر درسی قادر باشد آزمون‌های مربوط به دروس خود را به نحو مجزا و مستقل از سایر اساتید طراحی و برگزار نماید.
دلایل موجه و ضروری بودن درخواست ما به شرح زیر است:
۱) هماهنگی کافی مابین اساتید یک درس واحد در ارائه مطالب و تکالیف و تمرینات در طول ترم وجود ندارد و دانشجو مجبور به تسلط بر همه مطالب جزوه‌های اساتید مختلف یک درس واحد و حل همه تمرینات ارائه شده توسط اساتید مختلف یک درس واحد است- که این مطالب و تمرینات به دلیل فقدان هماهنگی دارای تعدد و تفاوت‌های بسیار زیاد هستند- و نهایتاً همه این تعددها و تفاوت‌ها در آزمون مشترک انعکاس می‌یابد. به عبارت دیگر، از آنچه که به دانشجو در طول ترم آموزش داده شده، آزمون گرفته نمی‌شود و آزمون، حدود و ثغوری نامشخص و غیرقابل احصا، و دانشجو حالتی از بلاتکلیفی در شناسایی مواد آزمون پیدا می‌کند و این امر با عنایت به تعدد دروسی که آزمون آنها به صورت مشترک باید برگزار گردد، دایره معضلات شرح داده شده را برای دانشجو بسیار وسیع می‌کند.
۲) از آن سو، یک هماهنگی اجمالی مابین اساتید دروس با آزمون مشترک نیز کفایت نمی‌کند، بلکه نیاز به یک هماهنگی جامع با جزئیات بسیار در هر یک از این دروس خواهد بود. اما ایجاد این هماهنگی جامع با جزئیات بسیار در همه دروسی که آزمون مشترک دارند، نیازمند یک سازمان‌دهی بزرگ و یک نظارت بزرگ و فراگیر خواهد بود و بخش بزرگی از نیروی آموزشی هر واحد دانشگاهی را –که یکی از مهمترین سرمایه‌های هر واحد دانشگاهی به شمار می‌آید- درگیر تأمین این سازمان‌دهی و نظارت بزرگ خواهد کرد، که نتیجه‌ای جز ایجاد یک بروکراسی درون‌واحدی پیچیده زاید با هدر رفت بزرگ در انرژی و زمان ندارد.
۳) اساتید محترمی که تدریس دروس عمومی یا پایه را در دانشگاه آزاد اسلامی بر عهده دارند، نوعاً فقط به تدریس همین دروس به دانشجویان سایر رشته‌ها (به صورت دروس سرویس) می‌پردازند و نوعاً امکان تدریس دروس تخصصی یا حتی اصلی رشته تخصصی خود را به علت فقدان رشته و دانشجوی این رشته‌ها در واحد متبوع خود ندارند. بنابراین تنها فرصتی که برای هر یک از ایشان به جهت نمایش قابلیت‌های یکتای‌شان در تدریس و آموزش وجود دارد، همین دروس عمومی یا پایه است، و لذا مشترک شدن آزمون این درس‌ها –در کنار تکراری شدن دروس به علت محدود بودن استاد به تدریس دروس معدود عمومی یا پایه در طی سال‌های طولانی- باعث گردیده که دیگر هیچ محمل و فرصتی برای بروز توانایی‌ها و بالفعل نمودن آنها و استفاده از ویژگی‌های یگانه شخصیتی هر یک از اساتید برای پیشبرد بهینه امر تدریس و آموزش باقی نماند و جایش را نوعی یکنواختی و همنوایی جبری –به همراه تبعات روحی عمیق و ماندگار برای اساتید مانند احساس بیگانگی از شخصیت و سلب اختیار و افسردگی- بگیرد و توانایی‌ها و ویژگی‌های یکتای هر استاد، سرکوب شده و نادیده گرفته شود. از آن سو، الزام اساتید به همنوایی و یکنواختی جبری و سرکوب توانایی‌ها و ویژگی‌های یکتای هر استاد، منجر به کاهش شدید شانس دانشجو در انتخاب استادی می‌شود که تجانس کافی با ویژگی‌های خاص یادگیری دانشجو داشته باشد.
۴) حال با عنایت به دلایل گفته شده، واضح است که اصولاً آن هدف اولیه و بنیانی –یعنی ارتقای کیفیت و کارآمدی دوره‌های تحصیلی ذیل سند تحول و تعالی دانشگاه آزاد اسلامی- که مشترک شدن آزمون‌ها به جهت نیل به آن هدف بوده، هرگز از طریق الزام به مشترک شدن آزمون‌ها به دست نخواهد آمد و بلکه به عکس، الزام به مشترک شدن آزمون‌ها منجر به افت شدید کیفیت و تنزل قابل ملاحظه کارآمدی شده و خواهد گردید و هم در کوتاه مدت و هم در بلند مدت، صدمات عمده‌ای به اساتید و دانشجویان وارد خواهد نمود.
با تشکر فراوان و آرزوی توفیقات
موفق شد
ویژه
