مدیرکل محترم سازمان راهداری و حمل و نقل جادهای
با سلام،
احتراما به اطلاع میرساند ما امضاکنندگان این کارزار (جمعی از رانندگان باری) به عنوان چرخانندگان چرخ اقتصاد و معیشت کشور در شرایط بسیار نابه سامان و دور از عدل اسلامی به سر میبریم. در واقع، عدم پرداخت به موقع کرایه بعد از تخلیه بار که به یک عادت برای صاحبان کالا و مشکلی بسیار بزرگ برای رانندگان تبدیل شده است، چرخه زندگی ما را به شدت دچار اختلال گردانیده و جالب است بدانید ما بعد از تحمل ساعتهای متوالی شبانهروز بیخوابی و ساعتهای ممتد رانندگی به منظور رساندن به موقع بار، بعد از تخلیه بار کرایه دریافت نمیکنیم و در صورت ارتباط با عدم پاسخگویی مواجه میشویم و حتی در صورت پاسخگویی با الفاظ رکیک و نامحترمانه برای مطالبه حق مسلم خود مواجه میشویم و الفاظ ناشایستی که نه تنها در شأن یک راننده زحمتکش نیست بلکه شاید در شأن یک خلافکار حرفهای نیز نباشد، نثار ما میکنند.
از حضرتعالی به عنوان مقام مسئول تقاضا مینماییم با توجه به سختیها و مشکلات بیپایان این شغل و هزینههای سنگین نگهداری و تعمیر خودرو و کم بودن جایگاه گازوئیل و نبودن گازوئیل و تعطیل بودن بسیاری از جایگاهها به طور کلی و برخی دیگر در اکثر ساعات، درصد کم حقالزحمه راننده با توجه به فشار زیاد کاری و متأسفانه هزینه کمیسیون که راننده باید نقدا بپردازد تا بعدها اگر صاحب باری بعد از روزها کرایه را پرداخت نمود، کمیسیون هم بپردازد که در این جریان انصاف و عدالتی وجود ندارد. نظر به اینکه درآمد و معیشت ما رانندگان فقط از همین راه اندک و سخت است، خواهشمند است دستور فرمایید طبق یک برنامه در چهارچوب قانون پرداخت کرایه بلافاصله در لحظه به عنوان یک قانون وضع شود و دریافت کمیسیون بسیار بالا از طرف شرکتهای حمل و نقل ممنوع یا تعدیل گردد.
از همه مهمتر، آیا رانندهها خانواده ندارند؟ حق داشتن تعطیلی ندارند؟ آیا تعطیلات و جمعهها همه جا میبایست بسته و همه کنار خانوادههایشان باشند، اما رانندهای که روزها و شبها در راه بوده، در ماشین خود به تنهایی تعطیلات را بگذراند؟ آیا در حکومت اسلامی و عدل علی (ع) عادلانهتر نیست که برای این قشر هم ارزش قائل شده و در تمام تعطیلات به صورت گردشی افرادی پاسخگو باشند تا رانندگان هم بتوانند به جای تنها ماندن در ماشین در تمام تعطیلات، در کنار خانوادههایشان باشند؟
ما مطالبه زیادی نداریم. با ما در شأن یک انسان، یک ایرانی، یک راننده و یک سرپرست خانواده رفتار کنید، درست مثل بقیه مردم کشورمان، با ارزش، محترم و با پرداخت به موقع و محترمانه حقالزحمه کارمان.
از حضرتعالی خواستاریم با نظارت و رسیدگی و مدیریت صحیح خویش، این مشکلات طاقتفرسا و بزرگ که تبدیل به باری سخت و غیرقابل تحمل شده است، از دوش ما رانندگان برداشته شود.
و من الله التوفیق