جناب آقای امیرعبداللهیان
وزیر محترم امور خارجه جمهوری اسلامی ایران
با سلام
انتحاری، مرز نمیشناسد که دفاع را امکانپذیر کند. انتحاری، کرونا نیست که واکسن داشته باشد و با ماسک و الکل بتوان از آن پیشگیری کرد. انتحاری زندگی را در همه جای دنیا به یک نسبت به اضطراب دچار میسازد. انتحاری، دستاویز جدید اقتصاد بینالمللی است برای خفه کردن صدای آزادی، برای نشاندن دولتها و ملتها در نقطه مورد نظر. انتحاری، انتخاب امروز همه جوامعی است که در برابر استقرار طالبان در خاک افغانستان سکوت کردند تا به تهدید آن دچار نشوند.
امروز، مرز شرقی ایران از شمال تا جنوب، باید بدون کمترین موانع طبیعی، تن به همسایگی طالبان بدهد، درحالی که برای شش سال به صورت پیوسته طعم انتحاریهای بیامان و جنایات جندالله (به رهبری عبدالمالک ریگی) از شاخههای تروریستی طالبان را در خاطر دارد.
ما امضاکنندگان این کارزار:
۱- خواستار عدم به رسمیت شمردن طالبان هستیم؛
۲- ضمن حمایت قاطعانه از احمد مسعود، خواستار حمایت بینالمللی خصوصا جمهوری اسلامی ایران، از جبهه مقاومت پنجشیر هستیم.
تحریم طالبان به تنهایی به معنای فشار اقتصادی حداکثری بر ملت افغانستان خواهد بود که سرنوشت میهنش با توطئه آمریکا به این روز افتاده و نهتنها نباید مورد تحریم قرار بگیرد که باید غرامت این فجایع نیز توسط آمریکا و شرکایش به ملت افغانستان پرداخت شود.
برای حفظ صلح پایدار در منطقه، جامعه جهانی موظف به دخالت هرچه سریعتر در وضعیتی است که به وضوح از چیدمان سیاسی مداخلهجویانه آمریکا و پاکستان و امارات در افغانستان در جریان است و سکوت و انفعال جامعه جهانی جز مشارکت در این جرم تعبیر دیگری ندارد.