رئیس محترم جمهور
رئیس و نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی
با سلام؛
احتراما به استحضار میرساند که کشورهایی چون آلمان و ژاپن، که پس از جنگ جهانی دوم دچار ویرانی شدند، توانستند در مدت کوتاهی به اوج شکوفایی برسند. آلمان به قویترین کشور در قاره اروپا و ژاپن به دومین اقتصاد برتر جهان پس از ایالات متحده آمریکا تبدیل شدند. این در حالی است که زیرساختهای این دو کشور کاملاً از بین رفته بود و حتی در ابتدای دوره پس از جنگ به مواد غذایی نیز دسترسی نداشتند.
متاسفانه، کشور ما، با وجود گذشت چهار دهه از انقلاب و بهرهمندی از زیرساختهای قوی صنعتی و اقتصادی، همچنان با چالشهای مانند تورم، بیکاری و کاهش ارزش پول ملی مواجه است و هر سال وضعیت اقتصادی و اجتماعی بحرانیتری به خود گرفته است.
در رابطه با زیان خودروسازان ایرانی، براساس گزارشهای مالی، ایرانخودرو و سایپا در شش ماهه نخست سال ۱۴۰۳ مجموعاً ۱۹ هزار و ۱۲۶ میلیارد تومان زیان خالص داشتهاند. این در حالی است که دولت و مجلس حمایتهای ویژهای از این دو شرکت خصوصی داشتهاند.
جناب رئیس جمهور و نمایندگان مجلس شورای اسلامی، خواهشمندیم توضیح دهید که چرا همچنان از این دو شرکت که همواره زیانده بوده و به مردم آسیبهای اقتصادی، اجتماعی و روانی وارد کردهاند، حمایت به عمل میآید؟ آیا این حمایتها توانسته است رضایتمندی مردم یا ارتقاء کیفیت و ایمنی خودروها را به همراه داشته باشد؟ در صورتی که صرفاً برای حفظ اشتغال این شرکتها مدنظر است، بفرمایید که به چه قیمتی؟ به قیمت جان و روح و روان مردم؟
با توجه به شعارهایی که برای آغاز فصل جدید حکمرانی و جراحی اقتصادی و اجتماعی سر دادهاید، استدعا داریم که اقدامات زیر را مدنظر قرار داده و این بحران را با جراحیهای واقعی و منطقی حل کنید:
راهکار نخست:
تعطیلی دو خودروساز و بستن قرارداد فاینانس با شرکتهای معتبری همچون تویوتا و هیوندای، بدون هزینه.
الزامات:
سرمایه و تکنولوژی از شرکت سرمایهگذار و نیروی انسانی و بازار مصرف از ما.
رهاورد:
- تولید خودروهای ایمن و با کیفیت بالا و قیمت مناسب.
- اشتغال نیروهای خودروساز داخلی در این شرکتهای خارجی.
- رضایتمندی مردمی.
راهکار دوم:
صدور مجوز واردات خودروی کارکرده با حداکثر ۱۰ سال قدمت ساخت برای اشخاص حقیقی با تعرفه صفر.
رهاورد:
- دستیابی اقشار مردم به خودروهای متناسب با نیاز و قدرت خرید.
- تقویت رقابت و مدیریت حرفهای در شرکتهای داخلی.
- رضایتمندی مردمی.
راهکار سوم:
حال که پس از تجربه نزدیک به نیم قرن، اقتصاد بلد نیستیم، پیشنهاد میشود هنر مدیریت اقتصادی را از کشورهایی همچون ژاپن، آلمان و اتریش یاد بگیریم، کشورهایی که توانستهاند با برنامهریزی دقیق، سیاستهای حمایتی از تولید و اشتغال، و مبارزه جدی با فساد، اقتصاد خود را به جایگاههای برتر جهانی برسانند.
حال که شاد کردن مردم را بلد نیستیم، هنر شاد کردن مردم را از مسئولین کشورهایی همچون دانمارک، نروژ، سوئد و سوئیس یاد بگیریم، کشورهایی که با تأمین رفاه اجتماعی، ارتقای خدمات عمومی و احترام به کرامت انسانی، مردم خود را به شادترین جوامع دنیا تبدیل کردهاند.
حال که امانتداری و وکالت مردم را در مجلس بلد نیستیم، هنر مردمداری و مردممحوری را از مجالس کشورهایی همچون سوئیس، هلند، فنلاند، کانادا و سوئد یاد بگیریم که با شفافیت، صداقت و اولویتبندی منافع عمومی، اعتماد و رضایت مردم را به دست آوردهاند.
حال که راستگویی و صداقت در بیان مسائل کشوری را نداریم، بیاییم و هنر راستگویی و درستکاری را از کشورهایی همچون ژاپن، کره جنوبی و سنگاپور یاد بگیریم که مسئولانشان به خاطر کوچکترین خطاها استعفا میدهند و با شفافیت و پاسخگویی، مردم را در جریان واقعیات قرار میدهند.
حال که هنر تأمین آسایش و رفاه مردم را نداریم، بیاییم و هنر رفاهمحوری را از کشورهای مسلمان و عربی همچون عربستان، امارات، کویت، قطر، بحرین و عمان یاد بگیریم که با استفاده بهینه از منابع طبیعی و اقتصادی خود، زیرساختهای رفاهی گستردهای برای مردمشان فراهم کردهاند.
این یادگیری و الگوبرداری نهتنها نشانه ضعف نیست، بلکه گامی مهم برای بازسازی اعتماد عمومی و حرکت بهسوی حکمرانی شایسته و کارآمد خواهد بود.
با احترام و سپاس