جناب آقای مسعود پزشکیان
رئیس محترم جمهور
با سلام و احترام؛
بیتردید میراث فرهنگی ایران، آیینه تمامنمای نبوغ و خلاقیت و صلحدوستی مردم این سرزمین است که در ادوار مختلف و در مواجهه با سهمگینترین حوادث روزگار، از یک سو قلب تپنده تمدن ما و از سوی دیگر بیانگر هنرپروری و تابآوری مردم این مرز و بوم بوده است.
شوربختانه در بزنگاه فعلی، این سرمایه بیمانند ایران، در معرض دستدرازی و تعرض منفعتطلبان و سودجویانی قرار گرفته که نه عرقی به این خاک و نام پاکش دارند و نه دغدغهای برای پاسداشت هویت کهن این سرزمین در سر میپرورانند.
متأسفانه بسیاری از این اتفاقات با سکوت وزارت میراثفرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به عنوان متولی قانونی میراث فرهنگی و طبیعی ایران، اتفاق میافتد. تعرض آشکار به بافتهای تاریخی کلانشهرهایی مانند شیراز، تهران، اصفهان، گرگان، اردبیل، تبریز، کاشان، باغ ۳۳ هکتاری رامسر مازندران، بافتهای تاریخی گیلان و بسیاری دیگر از شهرها و دستور تأسفبار وزیر میراث فرهنگی برای کوچک کردن حریم بافت تاریخی سبزوار و احتمالاً گرگان و نیز دستور عجیب استاندار اصفهان در واگذاری ابنیه تاریخی اصفهان، از جمله موارد این تراژدی تلخ هستند.
پرسش اصلی از جنابعالی و وزرای کابینه دولت چهاردهم این است که آیا اولویت شما عمل به وظایف حاکمیتی و قانونیتان است یا پاسخ دادن به مطالبات خارج از عرف و بر خلاف مصالح ملی کشور است؟ وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی برای اخذ رأی اعتماد از نمایندگان مجلس، وعده کوچکسازی حریم بافتهای تاریخی ایران را داده؟ شوربختانه امروز مصرانه در همان مسیر حرکت میکند. این در شرایطی است که معاون میراث فرهنگی وزارت م.گ.ص نیز هیچ تخصص و پیشینه مرتبطی با این حوزه نداشته و فنیترین معاونت این وزارتخانه را با چالش روبهرو ساخته است.
وضعیت میراث طبیعی ایران نیز غمنامهای است که شرح آن بسیار مفصل میباشد و در وضعیت منفعلانه وزارتخانه مربوطه، تبدیل به عرصه تاخت و تاز بلاگرها، زمینخواران و سوداگران منابع طبیعی ایران شده است و در مقابل، ما شاهد تعقیب قضایی کنشگران واقعی میراث فرهنگی و طبیعی ایران هستیم.
ما امضا کنندگان این کارزار با هرگونه دخل و تصرف در حریم و عرصه بافتهای تاریخی و آثار طبیعی ایران و هرگونه اقدام حقیقی یا حقوقی برای تخریب میراث فرهنگی کشورمان مخالفیم؛ و بدینوسیله از شما خواستاریم که در راستای اصل ۱۲۷ قانون اساسی که تصمیمات فوق را در نهایت متوجه رئیسجمهور میداند و اصل ۱۳۶ قانون اساسی ایران که اختیار جابجایی مدیران اجرایی کشور را در اختیار شما قرار داده، عمل فرمایید و نسبت به وضعیت خطیر و نگرانکننده میراث فرهنگی و طبیعی ایران و ممانعت از تخریب آنها، دستورات لازم را صادر فرمایید.