وزیر محترم کار و امور اجتماعی
دولتمردان و مسئولان محترم
با سلام،
احتراما به استحضار می‌رساند که ما کارگران زحمت‌کش و مستاجران درمانده در مقابله با تورم و افزایش قیمت‌های افسارگسیخته و لحظه‌ای، زیر بار این فشارها شکسته شده‌ایم و صدای خرد شدن استخوان‌هایمان را هیچ گوش شنوایی نشنیده است. کارگرانی که ستون اصلی نظام تولید و توسعه هستند، تنها با دست‌های پینه‌بسته خود کشور را آباد کرده‌اند و خود به ناچار در ویرانه‌هایی به‌عنوان مستاجر زندگی می‌کنند.
ما که با جان و دل کار می‌کنیم، در تامین مخارج زندگی‌مان درمانده‌ایم و به سختی می‌توانیم به خانواده خود افتخار کنیم. با این حقوق ناچیز فقط تلاش می‌کنیم تا زنده بمانیم نه زندگی کنیم. اگر گوش شنوایی هست، بشنود و بفهمد که ما، قشر کارگر، زیر خط فقر قرار داریم. آیا جایی در ایران سراغ دارید که حق مسکن ما با مبلغی اندک که در فیش حقوقی‌مان نشان داده می‌شود، تأمین گردد؟ قضاوت با شما.
از شما درخواست داریم که صدای مظلومیت ما را بشنوید و حقوق ما را متناسب با نرخ واقعی تورم افزایش دهید.
با سپاس
موفق شد
ویژه
