رئیس و نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی
وزیر محترم کشور
رئیس محترم بنیاد مسکن انقلاب اسلامی
وزیر محترم تعاون، کار و رفاه اجتماعی
هیئت محترم مقرراتزدایی و بهبود محیط کسب و کار
با سلام،
احتراما نظر به اینکه بسیاری از زمینهای روستایی که در مجاورت جادههای مواصلاتی و مابین شهرها و روستاها قرار دارند، از امکانات زیربنایی (آب، برق، گاز و تلفن و...) برای اسکان و اشتغال جوانان روستایی برخوردار میباشند، اما به دلیل اجرای نادرست و غیرعادلانه قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغها و آییننامههای اجرایی آن و با این عنوان که خارج از بافت روستا میباشند و اینکه کاربری آنها زراعی و باغی است، به علت مخالفت و کارشکنی جهاد کشاورزی، استفاده بهینه و اقتصادیتر از آن زمینها با اعمال محدودیت و محرومیت برای روستاییان برای تغییر کاربری مواجه میشود؛ بهنحوی که جوانان روستایی و مالکین زمینهای مستعد مذکور که امکانات زیربنایی اشتغالزایی و اسکان در آن زمینها و راهاندازی واحدهای کسب و کار مهیا میباشد، به دلیل اجرای نادرست قانون مذکور و مخالفتهای غیرمنطقی جهاد کشاورزی، جوانان روستایی به جای اسکان و اشتغال در روستا با مهاجرت به حاشیه شهرها، موجبات مهاجرت از روستا و فقر روستاییان و خرابی روستا از یک طرف و حاشیهنشینی و گسترش حلبیآبادها در شهرها از طرف دیگر را موجب شده است.
علاوه بر این، سختگیریهای بلاوجه در این خصوص، موجب کمبود زمین مسکونی و کمبود زمین برای ایجاد و تأسیس واحدهای کسب و کار شده و این کمبود زمین قابل ساخت، افزایش قیمت شدید زمین در روستاها را موجب شده است و از طرفی ساخت و سازهای غیرمجاز در مناطق دور از چشم مامورین دولتی و تخریب باغات و زمینهای کشاورزی را موجب شده است!
همچنین، کمبود زمین قابل ساخت در روستا موجب شده است بافت سنتی روستاها دچار دگرگونی شده و آپارتمانسازی و چندطبقهسازی، بافت سنتی و مفهوم واقعی روستا را دچار آسیب جدی نموده که از لحاظ فرهنگی و سنتی، برخلاف اصول و زندگی روستاشهری میباشد.
لذا برای رفع معضلات فوق، تقاضا به شرح بند ۱ و ۲ ذیل تقدیم میگردد:
۱- روستاهایی که سرانه زمین داخل بافت آن روستا تا شهریور ۱۴۰۳ کمتر از دو هزار متر مربع برای هر نفر میباشد، بهعنوان روستاهای پرجمعیت اعلام و مشمول توسعه بافت روستا از بافت فعلی تا حد نصاب سرانه دو هزار متر مربع داخل بافت توسعه یابد.
برای برآورده شدن حد نصاب سرانه دو هزار متر مربع پیشنهاد میگردد:
۲- نسبت به زمینهای مجاور جادههای مواصلاتی بین روستایی که از امکانات زیربنایی (جاده آسفالت و آب و برق و گاز و تلفن) و قابلیت ساخت بنای مسکونی و یا واحدهای تولیدی و یا خدماتی و کسب و کار برخوردار میباشند، تا فاصله ۲۰ الی ۵۰ متر (بیست الی پنجاه متر) بعد از حریم قانونی راه و ترابری از هر طرف از قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغها مستثنی گردیده و اجازه تغییر کاربری به مسکونی و تجاری و صنعتی داده شود.
این توسعه جغرافیایی روستا در امتداد جاده، ضمن حفظ سایر اراضی زراعی و باغی، به علت آماده بودن زیرساختها در کنار جاده، هزینه کمتری برای دستگاههای خدماترسان و اجرایی و روستاییان خواهد داشت و اسکان و اشتغال همزمان روستاییان را به دنبال خواهد داشت.
این امر (توسعه بافت روستا در امتداد جاده) با بازنگری عاجل در طرح هادی روستاها و گسترش بافت مسکونی روستا، امکانپذیر میگردد.
امید است با نگرش همراه با سعه صدر و توسعه اقتصاد روستایی، مهاجرت معکوس از حاشیه شهرها به سمت روستا تحقق یابد و با افزایش جمعیت در روستا، فقر در روستا کاهش یابد.
بدیهی است زمینهای کشاورزی و باغی که از امکانات زیربنایی لازم برخوردار نبوده و از جادههای مواصلاتی فاصله دارند و جزو زمینهای کشاورزی و باغی استراتژیک میباشند، موضوع این درخواست نمیباشند.