بسم الله الرحمن الرحیم
محضر مقام عالی ریاست جمهوری
با عرض سلام و احترام،
این نامه از سوی جمعی از کارگران زحمتکش و فدای این مرز و بوم، که با عرق جبین و تلاش بی‌وقفه، چرخ‌های اقتصاد کشور را به حرکت درمی‌آورند، به نگارش درآمده است. ما کارگران، این قشر فراموش‌شده و خستگی‌ناپذیر، امروز با دلی پر از درد و ناله‌ای خاموش، به شما متوسل می‌شویم تا صدای زجر و مضیقه‌مان را بشنوید.
جناب آقای رئیس جمهور، متأسفانه وضعیت امروز ما کارگران تاسف‌بار است و دستمزدهایی که در سال‌های اخیر تعیین شده‌اند نه تنها پاسخگوی نیازهای ابتدایی زندگی نیستند، بلکه شکنجه‌ای بر روح و جسم ما هستند. آیا ممکن است که در کشوری که همه‌ی ما با عشق و تلاش در پی سازندگی‌اش هستیم، حقوق یک کارگر متاهل در ماه به اندازه‌ای باشد که حتی کفاف اجاره یک منزل کوچک را ندهد؟ دریافتی‌ای آرامش‌بخش و عادلانه برای ما ترتیب دهید که در برابر تورم واقعی کشور، حضورش احساس شود.
یکی از مشکلات عمده‌ای که بر دوش ما سنگینی می‌کند، موضوع استیجاری بودن ماست. در تمامی شهرها، حداقل مبلغ اجاره یک منزل ساده به سختی از پنج میلیون تومان کمتر نیست، در حالی که حق مسکن تعیین‌شده برای ما فقط ۹۰۰ هزار تومان است. این عدم تعادل نه تنها زندگی ما را به کام تلخ‌تری تبدیل کرده بلکه امید به آینده را از ما و فرزندانمان سلب کرده است. آیا این است زندگی شرافتمندانه‌ای که وزارتخانه‌ها برای ما ترسیم کرده‌اند؟
ما کارگران نیز زندگی داریم، خانواده‌هایی داریم که هر روز برای آن‌ها آرزوهای بزرگ در سر می‌پرورانیم؛ اما چگونه می‌توانیم با این دستمزدهای ناچیز، آرزوی یک زندگی بهتر را برای خانواده‌های خود تحقق ببخشیم؟ آیا انصاف است که ما فقط زنده بمانیم و زندگی نکنیم؟ آیا فرزندآوری و توسعه نسل، مدنظر مسئولان این سرزمین نیست؟ چطور می‌توانیم با ناتوانی در تأمین نیازهای اولیه فرزندانمان، امیدی به آینده بنا کنیم؟
ما به خوبی آگاهیم که شما نیک‌ترین نیت‌ها را در راستای بهبود زندگی مردم دارید؛ اما باید اعتراف کنیم که سیاست‌های کنونی در تعیین دستمزدها نه تنها به نفع ما کارگران نیست، بلکه شکاف‌های طبقاتی را عمیق‌تر کرده و نارضایتی اجتماعی را گسترش داده است.
از شما به عنوان نماینده ما خواهش داریم که قبل از تعیین حقوق سال ۱۴۰۴، با نگاهی عمیق و انسانی، به مشکلات و نیازهای کارگران توجه ویژه‌ای داشته باشید و با عزم راسخ، تدبیری اصولی برای التیام دردهای طاقت‌فرسایمان بیابید.
خواسته‌های ما:
۱. تعیین دستمزد عادلانه: لطفاً دستمزدی عادلانه تعیین کنید که مطابق با تورم واقعی کشور، نیازهای ابتدایی زندگی یک کارگر و خانواده‌اش را تأمین نماید.
۲. تعیین حقوق بر اساس واقعیت‌های اقتصادی: حقوق کارگران را بر اساس نرخ سبد معیشت و واقعیت‌های اقتصادی تعیین کنید تا عدالت اجتماعی برقرار شود و بخشی از نابرابری‌های سال‌های گذشته جبران گردد.
۳. توجه به نظرات نمایندگان کارگری: به نظرات نمایندگان کارگری در شورای عالی کار توجه کنید و از دخالت افراد غیر ذیصلاح در تصمیم‌گیری‌های کارگری پرهیز کنید.
۴. توجه به وضعیت معیشتی کارگران: به وضعیت معیشتی و رفاه کارگران، به عنوان پایه‌گذاران این کشور، توجه ویژه‌ای داشته باشید و چاره‌ای برای نجات زندگی‌مان بیاندیشید.
جناب آقای رئیس جمهور، ما به شما اعتماد داریم تا صدای ما باشید و درد دل‌های ما را به گوش مسئولان برسانید. بی‌شک، تغییر و امید در دستان شماست و ما روایتگر حقایق تلخی هستیم که روز به روز بر دوش ما سنگینی می‌کنند. امیدواریم با تدبیر شما، شاهد روزهای بهتری برای خود و خانواده‌هایمان باشیم.
با احترام فراوان،
جمعی از کارگران دلسوز ایران
موفق شد
ویژه
