ریاست محترم سازمان محیط زیست
با سلام و احترام؛
با توجه به وضعیت اسفناک حیوانات اسیر شده در باغ‌وحش‌های ایران، از شما عاجزانه خواهشمندیم نسبت به تأمین رفاه و آسایش حیوانات داخل باغ‌وحش‌ها اقدام نمایید. خداوند حیوانات وحشی را برای قفس نیافریده است؛ ما انسان‌ها برای آنها مصرف و کاری تراشیده‌ایم تا حس کنجکاوی و سرگرمی و تفریح خود را ارضا کنیم و زبان بسته‌ها را در قفس زندانی کرده‌ایم.
از جمله نیازهای اولیه حیوانات، ایجاد مکان استراحت و آرامش در قفس می‌باشد که در باغ‌وحش‌های ایران این موضوع به هیچ وجه رعایت نمی‌شود.
چرا نمی‌خواهیم بپذیریم حیوانی که قابل تربیت شدن است، قابلیت این را دارد که دچار افسردگی و روان‌پریشی شود؟ چرا نمی‌خواهیم بپذیریم که مفهوم عشق در حیوانات عمیقاً وجود دارد و آنگاه که حیوانی جفت یا فرزند خود را می‌بیند که از حضور و حبس در قفس رنج می‌برد، عمیقاً دچار افسردگی روان خواهد شد؟ چرا نمی‌خواهیم بپذیریم که ممکن است غرش شیری یا زوزه گرگی، آهوی جوانی را چنان بترساند که قدرت باروری خود را برای همیشه از دست بدهد؟ آیا هیچ‌گاه خود را به جای حیوان داخل قفس نهاده‌ایم و با خود فکر کرده‌ایم که اگر آزادی‌مان را بگیرند و غذایی برای‌مان بیندازند، نه آن که پیش ما بنهند، چه حسی خواهیم داشت؟
باغ‌وحش با وضعیت کنونی خود با مبانی شرع و قانونی ناسازگار است.
خواهشمندیم نسبت به رعایت حقوق حیوانات داخل باغ‌وحش (حق آزار ندیدن، حق عدالت، حق تولید مثل، حق احترام و ...) اقدامات مقتضی صورت گیرد تا از این پس شاهد و ناظر حیوانات زجرکشیده و افسرده در باغ‌وحش‌های ایران نباشیم.
موفق شد
ویژه
