بسمه تعالی

ریاست محترم مجلس شورای اسلامی

با سلام و احترام؛

در بازرسی سرزده از یک بیمارستان خصوصی در تهران، هفت تکنیسین، مسئول اتاق عمل و دو پزشک به اتهام تخلفات پزشکی و دخالت غیرمجاز در امور درمانی بازداشت شدند. در این پرونده، جراحان در خواب بودند و تکنیسین‌ها به جای آن‌ها مشغول انجام عمل جراحی بودند. همچنین، مواردی از تعرض در آمبولانس، انجام سونوگرافی بانوان توسط آقایان، و هتک حرمت بیماران توسط کادر درمان گزارش شده است.

این‌ها تنها نمونه‌ای از تیترهای رسانه‌ها درباره هتک حرمت بیماران توسط پزشکان و کادر درمان است.

پس از بستری شدن بیمار، خانواده وی عملاً حق نظارت و کسب اطلاع از وضعیت او را ندارند. در برخی موارد، تکنیسین‌ها به جای جراحان عمل جراحی را انجام می‌دهند و حضور متخصص بیهوشی و تکنیسین‌های مرد در بخش زایمان موجب استرس شدید مادران می‌شود. همچنین، مواردی از هتک حرمت بیماران پس از بیهوشی و تهیه تصاویر نامناسب گزارش شده است.

تمامی این اتفاقات در سایه خلأهای قانونی در زمینه حقوق بیماران و حفظ کرامت آنان رخ می‌دهد. در بهترین حالت، در صورت اثبات تعرض، فرد خاطی صرفاً به مجازات‌هایی نظیر شلاق محکوم می‌شود، در حالی که نظارت کافی بر رفتار کادر درمانی پس از بیهوشی بیمار وجود ندارد و امکان معرفی شاهد برای بیمار عملاً غیرممکن است.

متأسفانه در برخی از اتاق‌های عمل، به‌ویژه در بخش زایمان، استانداردهای لازم برای حفظ حریم خصوصی رعایت نمی‌شود و در مواردی حتی همراهان سایر بیماران نیز نظاره‌گر بیمارانی هستند که کرامت آن‌ها نادیده گرفته شده است. چنین شرایطی برای مادران در لحظات سخت زایمان غیرقابل‌تحمل و نوعی شکنجه روحی محسوب می‌شود.

چنانچه مجلس شورای اسلامی قانونی برای افزایش نظارت در بیمارستان‌ها، مراکز درمانی و آمبولانس‌ها تصویب کند، می‌توان از بروز این‌گونه حوادث جلوگیری کرد. چه کسی بهتر از خانواده بیمار می‌تواند بر روند درمان و حفظ کرامت او نظارت داشته باشد؟ در بسیاری از کشورها، همراه بیمار اجازه ورود به کابین آمبولانس را دارد، اما در ایران، خانواده بیمار از این حق محروم بوده و تصمیم‌گیری در این زمینه صرفاً به کادر درمان واگذار شده است.

لازم به ذکر است که این کارزار به هیچ وجه درصدد نادیده گرفتن خدمات ارزشمند پزشکان و کادر درمان نیست و قدردان زحمات این عزیزان است که با وجود شرایط دشوار و حقوق ناکافی، متعهدانه به مردم و کشور خدمت می‌کنند. همچنین، نویسنده این کارزار معتقد است که در صورت وقوع قصور یا تخلف از سوی بیماران یا خانواده‌های آنان در قبال کادر درمان، این موارد نیز باید به‌طور جدی و موازی مورد رسیدگی قرار گیرد.

هدف این کارزار، صرفاً مقابله با آن دسته از کادر درمانی است که از موقعیت خود سوءاستفاده کرده و به جای تأمین سلامت بیماران، حقوق آنان را پایمال می‌کنند.

با تشکر