جناب وزیران نیرو و کشور
در سه ماهه اخیر بیسابقهترین تعطیلیها سراسر کشور را فراگرفته و علت آن یا آلودگی هوا ناشی از سوخت مازوت و یا ناترازی انرژی به علت برودت هوا ذکر میشود. تنها راه حلی که ظاهراً مسئولین مطرح میکنند، تعطیلی گسترده مراکز دولتی است. این وضعیت برای مدارس ایران روایت غمانگیزتری را رقم زده است. مدرسه، اولین جایی است که به هر علتی نهتنها در تهران، بلکه در همه کشور تعطیل میشود. گویی بدنه نحیف آموزش باید یک تنه جور همه ناترازیهای کشور را بکشد و آموزش که زمانی امری واجب بود، به پدیدهای تجملی و زائد تبدیل شده است. در تهران، در آذر و دیماه سال جاری مدارس به ترتیب تنها ۷ و ۱۰ روز دائر بودند.
از وزیر محترم نیرو چند پرسش داریم:
- با توجه به تجربه بیش از ۶۰ روز تعطیلی مدارس و دانشگاهها در طی سه ماه آذر، دی و بهمن، آیا میزان ترازی انرژی محاسبه شده است که این روند را در اسفند هم ادامه میدهید؟
- آیا با اعلام تعطیلی بدون برنامهریزی و ناگهانی در پایان روز، بخاریها و شوفاژخانههای مدارس و دانشگاهها هم خاموش میشوند؟
- اما مهمترین پرسش ما، میزان سوخت ذخیره شده در برابر فقر یادگیری فرزندان ایرانزمین آنقدری هست که تعطیلی مدارس و نظام تعلیم و تربیت ایران را مقرون به صرفه کند؟
خواهشمندیم هرچه سریعتر میزان ذخیره انرژی را در روزهای تعطیل محاسبه کنید و اگر این مقدار ناچیز است، دست از تعطیلی مدارس بردارید و برای جبران کمبود انرژی، راههای دیگری را جایگزین فرمایید.