بسمه تعالی
اللهم صل علی محمد و آل محمد
حضور محترم و ارجمند مقام عالی وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی ایران
جناب آقای دکتر احمد دنیامالی
با سلام و احترام؛
ما امضاکنندگان ذیل جمعی از اهالی رشته ورزشی المپیکی، مهیج و مدالآور راگبی، اعم از ورزشکار، مربی، داوران، دستاندرکاران و پیشکسوتان هستیم که میخواهیم وضعیت حال حاضر این رشته ورزشی را اعلام و درخواست خود را به اطلاع حضرتعالی برسانیم.
در ابتدا بعرض میرساند؛ قدمت رشته ورزشی راگبی در ایران، طبق اسناد و مدارک موجود در جایگاه فدراسیون به اواخر دهه ۲۰ (۱۳۲۶_۱۳۲۸) بازمیگردد. در آن زمان، نیروهای نظامی کشور در این رشته فعالیت میکردند و اینگونه بوده که راگبی در کشور بنا نهاده شده است.
مسابقات ارتشهای جهان (سیزم)، مسابقات دانشآموزی و مسابقات دانشجویان جهان، بازیهای ساحلی، راگبی با ویلچر (مخصوص جامعه توانیابان)، بازیهای المپیک جوانان، مسابقات جهانی، بازیهای آسیایی و مسابقات قارهای، بین قارهای و جام جهانی و در نهایت بازیهای المپیک تابستانی میادین قابل توجهی هستند که ارزش و اعتبار این رشته را دوچندان بیان میکنند.
با توجه به پتانسیل موجود و استعداد فوقالعاده ورزشکاران ایرانی در این رشته، حضور و کسب مقام در این رقابتها بسیار نزدیک بوده و به اعتلای جایگاه ورزش جمهوری اسلامی ایران در میادین بینالمللی منجر خواهد شد.
جهت اطلاع مقام محترم عالی وزارت ورزش و جوانان، بعرض حضرتعالی میرساند با توجه به اینکه رشته راگبی از سال ۱۳۸۶ تا ۱۳۸۹ با جایگاه فدراسیون مستقل در کشور اداره میگردید و در طول سه سال با توجه به برنامهریزیهای مدون، تربیت استعدادیابهای متخصص این رشته و همت این عزیزان، استعدادیابی گسترده در بخشهای بانوان و آقایان در سطح کشور انجام شده و این امر منجر به کسب عنوانهای قهرمانی در سید D آسیا، قهرمانی در سید C آسیا، مقام سوم در سید B آسیا، نایب قهرمانی در مسابقات زیر ۲۰ سال آسیا، تشکیل تیم ملی راگبی بانوان با حضور مربی نیوزلندی و حضور در مسابقات آسیایی گردیده و با برگزاری چندین دوره مربیگری و داوری ملی و بینالمللی زیر نظر فدراسیون آسیایی و جهانی، زمینه رشد پایدار این رشته ورزشی را بنا نهاده بودند.
نکته جالب و قابل توجه این است که بازتاب و خروجی این سالها بسیار چشمگیر و حتی تا سالهای بعد آثار و برکات آن مشهود و قابل رویت بوده است. اما متأسفانه از سال ۱۳۸۹ به واسطه غرضورزی و تصمیمات غیرحرفهای و شخصی مسئولین امر آن زمان سازمان تربیت بدنی و کمیته ملی المپیک، تیم ملی راگبی مردان که مقرر شده بود بهعنوان رشته دارای شانس مدال در بازیهای آسیایی گوانگجو ۲۰۱۰ حضور داشته باشد، تنها در فاصله سه روز تا اعزام به این بازیها، به واسطه همین تصمیمات و غرضورزیها از حضور در بازیهای آسیایی محروم و در پی آن طی یکماه، جایگاه این رشته پرطرفدار المپیکی از جایگاه یک فدراسیون مستقل به یک انجمن در فدراسیون انجمنهای ورزشی تنزل داده شد.
پس از این اتفاقات، در حد فاصل سالهای ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۸ با توجه به انجمن شدن این رشته و تلاش همهجانبه ورزشکاران و مربیان برای سرپا نگه داشتن این رشته و با عنایت به زیرساختهای فراهم شده و نیروی انسانی تربیت شده در زمان فدراسیون، این روند ادامه داشته و توفیقات خوبی هم حاصل شد که از جمله آن میتوان به کسب مقام قهرمانی غرب آسیا در چند دوره، حضور در مرحله آخر انتخابی المپیک ۲۰۱۶ ریو، کسب مقام نهم آسیا در بخش بانوان برای اولین بار در سید برتر آسیا، قهرمانی مردان در رقابتهای آسیای میانه، برگزاری دورههای بینالمللی مربیگری و داوری با حضور مربیان و مدرسین برتر فدراسیون جهانی، عضویت کامل در فدراسیون آسیایی در سال ۲۰۱۲، عضویت کامل در فدراسیون جهانی در سال ۲۰۱۶، کسب کرسی نایب رئیس اول بانوان در کنفدراسیون آسیا، حضور یک بانوی ایرانی در جمع ۱۵ زن تأثیرگذار در راگبی دنیا از طرف فدراسیون جهانی، انتخاب برترین کشور در حال توسعه توسط کنفدراسیون راگبی آسیا، اعزام پیوسته داوران به مسابقات آسیایی و جهانی و استعدادیابی گسترده در سطح کشور از رده نونهالان و پشتوانهسازی برای آینده این رشته اشاره کرد.
همچنین لازم به ذکر است که دختران راگبی ایران در سطوح مختلف بینالمللی با حفظ حجاب اسلامی، منزلت بانوی مسلمان ورزشکار را در مسابقات بینالمللی بیش از پیش در کشورهای مختلف به نمایش گذاشتند و علاوه بر تقدیر و تمجید روسای راگبی آسیا و جهان، باعث حضور بانوان مسلمان سایر کشورها در مسابقات بینالمللی با حجاب اسلامی شدند و بهعنوان الگو و سفیران این مملکت، سهم بزرگی در رسیدن نظام جمهوری اسلامی به اهداف خود ایفا کردند.
جناب آقای دکتر دنیامالی، مقام عالی وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی ایران، در حال حاضر این رشته ورزشی المپیکی دچار رکودی عجیب شده و سومدیریت و بیتوجهی و بیتفاوتی محض به این رشته توسط مدیران و مسئولان حال حاضر، شاهد سقوط آن هستیم. تا جایی که طبق برنامه عملیاتی (تقویم ورزشی) سال ۱۴۰۴ منتشر شده توسط انجمن، این برنامه فقط دارای ۵ بند بوده که همه آن معطوف به مسابقات لیگ میباشد و برگزاری دورههای مربیگری و داوری، مسابقات قهرمانی کشور، دورههای استعدادیابی و... برنامهریزی نشده است! لازم به ذکر است تمامی برنامهها بدون زمان و مکان برگزاری منتشر گردیده است!
وضعیت مدیریتی کنونی انجمن راگبی بهصورتی است که نه تنها نگاهی به رشد و توسعه آن نیست، بلکه کرسیهای بینالمللی خود را یک به یک از دست داده و حاصل سالها تلاش مربیان، ورزشکاران و پیشکسوتان این رشته در عرض چند سال و با بیتدبیری تنزل پیدا کرده است.
وزیر محترم ورزش و جوانان، روزنه امید با حضور حضرتعالی در مسند مقام عالی وزارت، با توجه به نگاه شما در امر ورزش که همان حضور متخصصین و دلسوزان رشتههای ورزشی در فدراسیونهای تابعه آن میباشد، برای ما گشایش یافت و همگام با دولت آقای دکتر پزشکیان وفاق گروههای مختلف راگبی شکل گرفته است و برای بازگشت این رشته به جایگاه واقعی خود، تنها با ورود حضرتعالی و اعمال تغییرات اساسی در ساختار و حضور فعالان و متخصصان این رشته در سطوح مدیریتی آن امکانپذیر است.
به اطلاع حضرتعالی میرساند پس از نشستهای متعدد کارگروه فنی راگبی متشکل از کارشناسان و متخصصین این رشته با دستاندرکاران، پیشکسوتان و دلسوزان و مسئولین حال و گذشته راگبی استانها، جامعه راگبی ایران پس از ماهها تحقیق و پژوهش و آسیبشناسی در مورد ناکامیها و سقوط این رشته به جایگاههای پایینتر، به این نتیجه رسیده است که: تغییرات باید از راس این رشته آغاز و به فدراسیون شدن راگبی منجر شود. نیاز مبرم این رشته ورزشی حضور مدیری است که از توانمندیهای بالایی در بخش اجرایی و جذب سرمایه و امکانات و اختصاص زیرساختها و توسعه آن در اقشار مختلف اعم از نظامی، دانشآموزی، دانشجویی و کارگری برای این ورزش برخوردار باشد.
امید است با اتکا به خداوند ربالرحیم و با عنایت ویژه و حجت حضرتعالی که از مدیران خوشنام و متخصص نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران میباشید، با نظر بزرگان راگبی و پیشنهاد آنها جهت تشکیل فدراسیون راگبی و دستورات لازم و مقتضی را در جهت تشکیل فدراسیون راگبی جمهوری اسلامی ایران که خواسته جمعیتی چند هزار نفری در سرتاسر کشور میباشد، را صادر فرمایید.
با کمال تشکر و احترام؛
ورزشکاران، مربیان، داوران، پیشکسوتان و علاقهمندان به رشته ورزشی راگبی در ایران