هو الشافی
جناب آقای قالیباف
رئیس محترم مجلس شورای اسلامی
جناب آقای شهریاری
رئیس محترم کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی
با سلام
امروز جامعه بزرگ دانشجویی علوم پزشکی کشور پهناورمان با یکی از بزرگترین بحرانهای دهههای اخیر خود دستوپنجه نرم میکند. طرح مبهم «اصلاح آموزش پزشکی» که توسط مجلس محترم شورای اسلامی اعلام وصول شده، جرقهای بر «مهندسیسازی» رشتههای علوم پزشکی بوده و دیر نیست روزی که آمار فارغالتحصیلان بیکار این رشتهها از سایر رشتههای وزارت علوم پیشی بگیرد.
یقینا هرگونه افزایش ظرفیت در رشتههای علوم پزشکی بهویژه در سه رشته پزشکی، دندانپزشکی و داروسازی بدون توجه به امکانات دانشگاهها برای تربیت دانشجو و همچنین با در نظر گرفتن محدود بودن محیطهای بیمارستانی و درمانی و تعداد تختهای موجود، موجب تهدید آشکار سلامت مردم ایران و تربیت کادر پزشکی کممهارت است.
از سوی دیگر در این طرح، رشد ۴۰ درصدی سالانه پذیرفتهشدگان رشتههای پزشکی و دندانپزشکی و همچنین ارائه مجوز به مراکز غیرانتفاعی برای تربیت دانشجو نهتنها در مغایرت اساسی با ظرفیتهای بیمارستانی و امکانات آموزشی موجود است، بلکه با کاهش جدی ظرفیت علمی پذیرفتهشدگان تهدیدی جدی برای سلامت جامعه است.
وجود بندهایی چون اجبار دانشآموختگان عمومی و تخصص به تعهد دو برابر تحصیل و عدم امکان تاسیس مطب در دوران تعهد دانشآموختگان را در شرایط بسیار سخت و غیرمنصفانهای قرار میدهد.
مجوز ورود به بیش از ۲۰۰۰۰ دانشجوی محصل در خارج از کشور که با هدف دور زدن کنکور سراسری و با استفاده از توان مالی در صدد ورود به کشورند، نهتنها فاجعهای در حوزه ظرفیتهای آموزشی و کیفیت دانشآموختگان رقم خواهد زد، بلکه در تضاد جدی و کامل با عدالت آموزشی است و موجب تقسیمبندی مردم عزیزمان به دو گروه فقیر و غنی میشود.
واگذاری مدیریت حوزه آموزش علوم پزشکی که در پیوندی بسیار نزدیک با حوزه درمان بوده و بخش اعظم آموزش آن در بیمارستان های آموزشی به انجام میرسد، به وزارت علوم خطری بالقوه در پیش روی علوم پزشکی و سلامت مردم است. مجوز ورود پزشکان دیگر کشورها به کشور با وجود کادر مجرب پزشکی حاضر، عملا آینده شغلی کادر پزشکی حاضر و مشغول به تحصیل را در ابهام و خطر جدی قرار میدهد.
باید یه خاطر داشت ، به دلیل ارتباط زنجیروار رشتههای علوم پزشکی به یکدیگر، هرگونه افت کیفی و افزایش ظریف در هر رشته، دومینووار بر تمامی رشتههای علوم پزشکی مستقیما اثرگذار است. از سوی دیگر بسیاری از کارشناسان حوزه سلامت کشور اذعان دارند که مشکل اصلی نه از کمبود تعداد پزشک، پرستار و کادر درمان در کشور، بلکه مشکل اصلی از توزیع نامناسب نیرو و عدم تخصیص حقوق و مزایای مناسب برای مناطق محروم و کمبود شدید در امکانات و تختهای بیمارستانی است.
ما با امضای این کارزار مخالفت خود را با این طرح اعلام داشته و خواستار جلوگیری از اجرای آن هستیم.
با تشکر