جناب آقای علی‌اکبر محرابیان
وزیر محترم نیرو

با سلام
همان طور که همه می‌دانیم در سال‌های گذشته مرتبا با اطلاع‌رسانی صرفه‌جویی در مصرف آب روبه‌رو بوده‌ایم ولی متاسفانه روند مصرف آب رو به افزایش است و کشور در آینده با بحران آب روبه‌روست‌. لذا به‌نظر می‌رسد باید برای اثربخشی هر موضوعی و پذیرش آن توسط مخاطب یک نوع رابطه برد-برد ایجاد کرد تا تمام مصرف‌کنندگان با توجه به ذی‌نفع بودن خودشان در آن موضوع به توافق رسیده و آن را اجرا کنند و در نتیجه با مشارکت هریک از افراد جامعه و کسب منافع فردی به کسب منافع کلی همان جامعه برسیم.
می‌توان با برنامه‌ریزی و اصول علمی در سیستم فاضلاب هر واحد مسکونی و صنعتی تغییراتی ایجاد و آب مصرف‌شده خروجی را مدیریت کرد. با توجه به پیشرفت علم در بخش صنعت و کشاورزی و وجود سیستم‌های قطره‌ای و بارانی و عایق‌بندی و غیره می‌توان بسیاری از اراضی حاصل‌خیز کشور را با روش‌های جدید کشاورزی و باغداری احیا نمود و همچنین اقتصاد کشور و صادرات غیر نفتی رونق بخشید و در خودکفایی و اجرای اقتصاد مقاومتی سهیم شد.
ما در کشور زمین بایر زیاد داریم ولی آب مصرفی را باید مدیریت کنیم. یعنی در واقع آب لازم را داریم و برایش هزینه کرده‌ایم ولی در حال حاضر ناخواسته به‌علت سیستم اشتباه قدیمی فاضلاب آن را هدر می‌دهیم. به‌عنوان مثال مصرف آب حمام هر فرد از هر خانواده را که با روش فعلی و در حال حاضر  انجام می‌دهد، در نظر می‌گیریم؛ همه ما می‌دانیم که روش حمام گرفتن هر فرد معمولی که اسراف نکند و به‌طور معقول استحمام نماید در شرایط فعلی که با کمبود شدید آب روبرو هستیم طوری است که از زمان ورود تا زمان خروج از حمام حداقل پانزده دقیقه زمان می‌برد. طی این زمان حداقل صد لیتر آب خالص مصرف می‌شود که هدر می‌رود و  می‌توان مقدار آن را با روش ساده محاسبه کرد.
با توجه به محاسبات و مشاهدات انجام‌شده، میانگین خروجی آب از شیر حمام با فشار متوسط حداقل مقدار ده لیتر در هر دقیقه است. بر فرض که استحمام هر فرد حداقل پانزده دقیقه باشد (که بسیاری از عزیزان خیلی بیشتر از این زمان استحمام می‌نمایند)، از کل زمان استحمام هر فرد حداقل و به‌طور متوسط ده دقیقه آب خالص و تمیز به فاضلاب فعلی می‌ریزد که جمعا می‌شود صد لیتر. آب مصرفی همراه با مواد شوینده را حساب نکردیم. اگر هر فرد در هر هفته به‌طور میانگین حداقل دو بار استحمام نماید می‌شود دویست لیتر. حال اگر جمعیت ایران را هشتاد میلیون نفر در نظر بگیریم و بر مقدار مصرف آب ایشان ضرب نماییم به عدد بزرگ شانزده میلیارد لیتر می‌رسیم. در حالی که ما می‌توانیم این آب خالص را از فاضلاب فعلی جدا نماییم و در جایی به‌عنوان مخزن آب جهت آبیاری مزارع ذخیره نماییم که در بخش بعدی به شرح روش ذخیره آب می‌پردازیم.
یک درخت میوه را در نظر می‌گیریم؛ این درخت میوه از هر نوع که باشد، به‌طور میانگین در هر هفته چهل لیتر آب می‌خواهد تا رشد نموده و محصول بدهد. در صورتی که این درخت با روش آبیاری جدید آبیاری شود، آب مصرفی ذخیره‌شده توسط کل مصرف‌کنندگان (شانزده میلیارد لیتر) می‌تواند چهارصد میلیون درخت میوه را سیراب کند. با متوسط مصرف آب توسط هر فرد (دویست لیتر) به هر فرد پنج درخت میوه می‌رسد. در فصل‌های پاییز و زمستان آب ذخیره‌شده را می‌توان صرف کشاورزی با روش گلخانه‌ای نمود و محصولاتش را به دست آورد.
حال فرض کنیم هردرخت پیوندی که با اصول جدید علمی تکثیر و اصلاح شده، هر سال حداقل ده کیلو ثمره خالص دهد. اگر آن درخت، درخت بادام باشد و با قیمت فرضی حال حاضر هر کیلو صدهزار تومان توسط خرده‌فروشی به فروش برود، درآمد خالص تولیدکننده معادل نصف قیمت فروش پس از کسر مالیات و هزینه‌هاست؛ یعنی هر درخت پانصدهزار تومان. هر فرد پنج درخت دارد که حداقل دومیلیون و پانصدهزار تومان نصیب هر فرد در فصل بهار و تابستان می‌شود و پس از آن هم فصل‌های پاییز و زمستان و کاشت و برداشت در زمین‌های گلخانه‌ای فرا می‌رسد. فرض کنیم همان مقدار درآمد شش ماهه اول نصیب هر فرد شود که‌ در مجموع سالانه پنج میلیون تومان ‌درآمد خالص هر فرد با کسر کل هزینه‌ها و مالیات می‌شود.
تمام محاسبات درآمدی به‌طور فرضی در حداقل مقدار محاسبه شده که در زمان اجرای طرح با نظر کلیه کارشناسان مربوطه محاسبه خواهد شد و کمتر از این هم نخواهد بود. نتایج  عملیات فوق بسیاری از مشکلات فعلی را برطرف می‌سازد.
آبی که ما از این روش به دست می‌آوریم برای مصرف کشاورزی بسیار عالی است چون خالص و بدون مواد شوینده است. در حال حاضر با رفتن به فاضلاب فعلی در اکثر شهرها و روستاها با روشی به مراتب بدتر از روش سنتی قدیمی (یعنی حجمی بیشتر از روش غرقابی) پای درختان خیابان‌ها بدون استفاده اصولی و علمی هدر می‌رود.
با ایجاد تغییر در سیستم قدیمی که از هزاران سال پیش مرسوم بوده است باید سیستم فاضلاب فعلی با اصول علمی جدید تغییر کند و به‌روز شود. برای تغییر فاضلاب‌های واحدهای مسکونی در کل کشور هر واحد می‌بایست فقط در قسمت فاضلاب حمام واحد خود تغییر ایجاد کند و هر فرد با مدیریت، قسمت عمده‌ای از آب مصرفی خود را به مخزن ذخیره ارسال کند.
در تغییر سیستم آبریز هر حمام فقط کافیست یک لوله مجزا از فاضلاب واقعی در کف حمام یا قسمت خروجی نصب شود تا آب مصرفی بدون مواد شوینده را در زمان استحمام با جابه‌جایی فقط یک درپوش خروجی  توسط فرد عامل یا با روش الکترونیکی در زمان مقتضی که لازم می‌داند به محل ذخیره‌سازی هدایت نماید. برای خروجی ذخیره‌سازی آب مصرف‌شده دو روش وجود دارد که در اینجا روش اصلی و مطلوب‌تر را شرح می‌دهیم.
با این روش آب مصرفی برگشتی خالص بدون مواد شوینده را می‌توان با نصب لوله مجزا به‌صورت خروجی و با نصب کنتور خروج در هر واحد به خارج از واحد و از آنجا به یک محل عمومی به نام آب‌انبارهای بزرگ در میان زمین‌های حاصل‌خیز یا مزارع موجود نزدیک در اطراف شهرها و روستاها ذخیره نمود و در زمان آبیاری استفاده کرد.
خواهشمندیم این طرح را بررسی کرده و با مشورت کارشناسان نسبت به اجرای آن اقدام نمایید.

با تشکر