جناب حجت‌الاسلام‌والمسلمین مظفری
رئیس محترم دیوان عدالت اداری
جناب آقای شهریاری
رئیس محترم کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی
جناب آقای باقری‌فرد
معاون محترم آموزشی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
با سلام
آموزش ضمن کار دانشجویان پزشکی، بدون توجه به حقوق انسانی اینترن‌ها و رزیدنت‌ها انجام می‌شود. حاصل این فشار ناعادلانه، انصراف از تحصیل صدها نفر، خودکشی ده‌ها نفر و نیز مهاجرت سالانه هزاران پزشک به خارج کشور و ناامیدی جوانان نخبه کشور است. پس از ده‌ها سال مرارت و تحصیل، شرایط پس از فارغ‌التحصیلی نیز ناگوار است و پزشکان عمومی و متخصص باید انواع تبعیض‌ها و بی‌قانونی‌ها را تحمل کنند و از حداقل شرایط استاندارد کاری محرومند.
همه این‌ها در شرایطی است که معدود پزشکان خاص و برخوردار از رانت یا شرایط ویژه، از درآمدهای افسانه‌ای با حداقل زحمت و مسئولیت برخوردارند و در مقابل، اکثریت جامعه پزشکان عمومی و متخصص، شرایط کاری دشوار و درامد حداقلی دارند. حاصل این شرایط، ناامیدی و مشکلات متعدد شخصی و مهاجرت روزافزون پزشکان و نیز خدمات نامناسب به عامه مردم است.
ما امضاکنندگان این کارزار، درخواست رسیدگی به موارد زیر را داریم:
۱. شمول قانون کار برای اینترن‌ها و رزیدنت‌ها که موجب محدودیت ساعت کار به ۲۱۶ ساعت در ماه و برقراری بیمه و مزایای مختلف و حقوق و نیز جلوگیری از بهره‌کشی رایگان و تبعات مختلف و زیان‌بار آن هم برای پزشکان و هم برای بیماران، خواهد شد.
۲. تغییر قوانین آموزشی و منع کار مداوم بخصوص بعد از کشیک.
۳. شفافیت نمرات و سهمیه‌های ورودی.
۴. تغییر شیوه برگزاری مورنینگ از محاکمه به گزارش‌دهی.
۵. یکسان‌سازی و قانونمندی حقوق و شرایط کاری همه فارغ‌التحصیلان اعم از جدید و قدیم به‌خصوص در اعطای پروانه طبابت و جذب به‌عنوان استاد.
۶. محدودیت دوره کار به‌عنوان استادیار و غیره و الزام بازنشستگی برای همه اساتید با هر درجه‌ای.
۷. پایش دقیق و بستن راه‌های سوءاستفاده پزشکان مدیر در دادن امتیاز خاص به بستگان جهت ورود به دوره‌های عمومی یا تخصصی یا استادیاری یا مناصب مدیریتی.
۸. فعال‌سازی کمیته‌های اخلاق پزشکی جهت برخورد با سوءرفتار رزیدنت‌های سال بالا و یا اساتید و پایش دقیق موارد آسیب‌رسان به سلامت جسمی و روحی اینترن‌ها و رزیدنت‌ها از قبیل مشکلات اضافه‌کاری، بهره‌کشی، سوءاخلاق، مشکلات معیشتی، تغذیه و... .
۹. الزام اساتید به حضور کامل در برنامه‌های آموزشی.
۱۰. منع اشتغال‌به‌کار هم‌زمان در بخش دولتی و خصوصی برای اساتید یا حداقل، منع کار در شیفت صبح بخش خصوصی برای اساتید آموزشی.
۱۱. الزام قانونی پزشکان به طبابت شخصی در مطب‌ها و کلینیک‌ها و برخورد با به‌کارگیری رزیدنت‌ها و پزشکان دیگر تحت نام خود.
۱۲. اجبار قانونی به چرخش نیروها در کمیته‌های تخصصی رشته‌های مختلف و محدود کردن دوره عضویت یا ریاست بورد.
۱۳. بازنگری در شرایط اعطای پروانه طبابت با تمرکز بر شرایط یکسان برای همه پزشکان و سیستم امتیازدهی نوین بر مبنای سابقه خدمات قبلی بخصوص کار در مناطق کمتر توسعه یافته.
۱۴. توزیع عادلانه بیماران بین پزشکان و تعیین حداقل درآمد برای پزشکان از طریق سیستم‌های حمایتی، برای برقراری عدالت درآمدی و شغلی و تضمین آسایش خاطر پزشکان.
۱۵. توزیع متناسب و عادلانه پزشکان در سراسر کشور و عدم تجمیع در تهران و مراکز استان‌ها از طریق سیستم‌های تشویقی مالی و نیز توزیع عادلانه امکانات پزشکی در سراسر کشور.
با سپاس و احترام
موفق شد
ویژه
