رئیس و نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی
رئیس محترم قوه قضائیه
سلام و احترام؛
دیگر بس است! تا به کی باید یک زن بدون حق و حقوق، طلاق گرفته، در تنگ دستی سرپرست خانواده باشد، اما همسرش راحت زندگی کند؟ تا به کی باید زن حق تحصیلش در دست همسر باشد، اما همسرش بهخاطر بدبینی نگذارد وی نتواند ادامه تحصیل دهد یا بخاطر بدبینی وی، کار خودش را از دست بدهد؟ تا به کی باید برای خروج از کشور از پدر یا همسرش اجازهی خروج از کشور بگیرد؟ تا به کی باید بعد از طلاق به دلیل باکره نبودن، اسم همسر خود را که از وی زجرها دیده و آسیبها دیده، در شناسنامهاش ببیند؟ چرا باید بعد از ازدواج دوم بتواند با اجازهی همسر دوم اسم همسر اول را از شناسنامهاش پاک کند؟ گناه کسی که نمیخواهد بدون ازدواج اسم همسرش از شناسنامهاش پاک شود چیست؟
از شما خواستاریم که این قانون را در سند ازدواج درج کنید و تصویب شود؛ همانطور که راحت ممنوعالخروجی مرد با وجود بدهکاری مهریه به همسر برداشته شد و همینطور سقف مهریه که کاهش پیدا کرده است.
«به یاد زنانی که به حق خود نرسیدند و در تنگنا زندگی میکنند؛ زنانی که با وجود تنگ دستی و آزار و اذیت زندگی کردند؛ ورزشکاران زنی که با وجود آمادگی برای مسابقات اما بخاطر عدم اجازهی همسر زحماتشان به باد رفت و زنانی که با عصبانیت باید به شناسنامهی خود نگاه کنند و افسوس بخورند...»