به نام خداوند جان و خرد
روسای محترم قوای سه‌گانه کشور
جناب آقایان اژه‌ای، قالیباف و پزشکیان
با سلام و احترام؛
از سپیده‌دم تاریخ تاکنون، زنان ایران‌زمین نه‌تنها عامل گرمی کانون خانواده، بلکه پرچمداران فرهنگ و تمدن این سرزمین نیز بوده‌اند. در روزگاری که مردمان مغرب‌زمین برای زن هیچ مالکیتی در اقتصاد و نقشی در اجتماع قائل نبودند، بانو آرتمیس، نخستین دریاسالار زن جهان، پرچم ایران را در نبردهای دریایی به اهتزاز درمی‌آورد. آری، روزگاری که یونان و روم باستان زنان را دارایی مردان می‌دانستند، پوراندخت ساسانی به پادشاهی رسید. حال امروزه چه شده که برخی قوانین ناعادلانه، این میراث درخشان را زیر سؤال برده، دستمایه تحقیر و تمسخر رسانه‌های غربی و سیاستمدارانشان را فراهم آورده است؟ کشورهایی که برخی از آنان، تاریخ وجودشان از ۳۰۰ سال عبور نمی‌کند، چگونه جرئت می‌کنند در رسانه‌هایشان ایران عزیزمان را مسخره کنند؟ در قرون وسطی، بسیاری از جوامع اروپایی زنان خردمند را به بهانه‌های واهی نظیر جادوگری می‌سوزاندند. حال، مسخره است که ما را به نقض حقوق بشر متهم می‌کنند!!! آری، چگونه جرئت می‌کنند سیاستمداران غربی ما را به نقض حقوق بشر متهم کنند، در حالی‌که ما خود منشور حقوق بشر را نوشته‌ایم؟!!!
متأسفانه، این قوانین ابزار عملیات روانی رسانه‌های غربی و سیاستمدارانشان گشته، چهره‌ای زن‌ستیز و تحقیرآمیز از ایران ترسیم نموده و در نتیجه، جوانانمان را از هویت ملی خود بیزار می‌سازد. در ضمن، در شرایطی که کشور شدیداً به افزایش نرخ جمعیت نیاز دارد، برخی از این قوانین موجب ترس زنان از ازدواج و در نتیجه، کاهش جمعیت شده است. همچنین، وجود این قوانین تبعیض‌آمیز موجب گشته هزاران زن نخبه و تحصیل‌کرده از ایران مهاجرت کنند که ضررهای جبران‌ناپذیری بر پیکره اقتصاد و فرهنگ کشور وارد می‌سازد.
بنابراین، ما زنان و مردان وطن‌پرست ایران‌زمین از شما روسای محترم قوای سه‌گانه جمهوری اسلامی ایران قاطعانه و محترمانه می‌خواهیم که این ۵ تغییر و اصلاح اساسی در قوانین تبعیض‌آمیز علیه زنان را به‌عنوان یک وظیفه ملی به اجرا دربیاورید. این ۵ مورد به شرح ذیل است:
۱. اصلاح قانون حق اشتغال زنان در ازدواج:
ماده ۱۱۱۷ قانون مدنی که به مرد اجازه می‌دهد برای همسرش محدودیت‌هایی در اشتغال ایجاد کند، باید فوراً اصلاح شود. این قانون نه‌تنها استقلال مالی و حرفه‌ای زن را سلب کرده، بلکه آن‌ها را از مشارکت فعال در جامعه و اقتصاد محروم می‌سازد. نرخ پایین مشارکت اقتصادی زنان یکی از نتایج این قانون است. آیا زنی که سال‌ها درس خوانده، مهارت آموخته و آرزوهای بزرگی در سر دارد، باید به خاطر یک قانون ناعادلانه در خانه حبس شود و توانایی‌هایش به هدر رود؟ حتی در کشورهای اسلامی نظیر تونس و مالزی نیز چنین محدودیتی برای زنان وجود ندارد. ما خواستار قانونی هستیم که حق برابر زنان با همسرانشان را در انتخاب شغل تضمین کند.
۲. اصلاح قانون حق طلاق زنان در ازدواج:
قوانین کنونی که حق طلاق را عمدتاً به مردان واگذار کرده و زنان را در شرایط ناعادلانه و دشوار نگه داشته، باید فوراً اصلاح شوند. این قوانین باعث شده برخی زنان در ازدواج‌های ناسالم و خطرناک گرفتار گردند؛ شرایطی که نه‌تنها زندگی آنان را تبدیل به جهنم می‌کند، بلکه به افزایش مشکلات روانی و خشونت‌های خانگی منجر می‌گردد. این قوانین، بسیاری از زنان را از ازدواج ترسانده و در نتیجه، نرخ جمعیت را کاهش داده است.
برخی ممکن است بگویند این قوانین برای حفظ خانواده و جلوگیری از فروپاشی آن طراحی شده‌اند، اما این استدلال نه‌تنها از نظر حقوقی کافی نیست، بلکه ناعادلانه نیز می‌باشد. آیا زن باید به‌خاطر حفظ خانواده در گرداب برخی ازدواج‌های غلط یا خطرناک باقی بماند؟ آیا کودکی که هر شب صدای فریادها و خشونت‌ها را می‌شنود، مظلوم واقع نشده است؟ آیا زن، مانند مرد، نمی‌داند و نمی‌فهمد که چه زمانی باید طلاق بگیرد و چه زمانی نباید؟ تجربه کشورهای اسلامی نظیر تونس و مراکش در این زمینه نیز می‌تواند ما را برای این اصلاحات راهنمایی کند.
۳. اصلاح قانون حق خروج از کشور زنان:
متأسفانه ماده ۱۸ قانون گذرنامه، خروج زنان از کشور را منوط به اجازه همسر می‌کند. این قانون نه‌تنها کرامت و استقلال زنان را نقض می‌کند، بلکه آنان را از فرصت‌های تحصیلی، شغلی و شخصی محروم می‌سازد. این قانون باید فوراً اصلاح شود تا عزت‌نفس، امید و آینده را از زنان سلب نکند. آیا زنی که سال‌ها برای تحصیل یا کار در خارج از کشور تلاش کرده، باید به‌خاطر یک امضا رؤیاهایش بر باد رود؟ آیا کشوری که می‌تواند به موفقیت‌های بین‌المللی یک زن افتخار کند، باید به‌خاطر این محدودیت در حسرت آن باقی بماند؟ حتی در عربستان سعودی و کویت نیز زنان چنین محدودیتی در خروج از کشور ندارند.
۴. اصلاح قوانین ارث مربوط به زنان:
تبعیض در قوانین ارث که زنان را در جایگاه نابرابر قرار داده، باید پایان یابد. برخی ممکن است بگویند زنان از پدر یا همسر نفقه می‌گیرند و احتیاجی به ارث ندارند. اما این استدلال نه‌تنها غیرمنطقی، بلکه بی‌رحمانه است. آیا زنی که پدر و همسری ندارد یا با بدسرپرستی مواجه است، محکوم به فقر و بی‌پناهی است؟ آیا نفقه می‌تواند جایگزین حق طبیعی ارث شود؟ این منطق، نه‌تنها زنان بدسرپرست یا بی‌سرپرست را به حاشیه می‌راند، بلکه کل جامعه را از پویایی و عدالت محروم می‌سازد.
در حقیقت، درد واقعی آنجاست که وقتی سهم ارث یک زن کمتر از مرد است، آیا زحمات، عشق و نقش او در خانواده کمتر از دیگران است؟ در کشورهای اسلامی نظیر تونس و مالزی نیز در شرایطی، ارث برابر است و در ترکیه، برابری کامل میان زن و مرد در ارث وجود دارد.
۵. اصلاح قوانین مربوط به ازدواج کودکان زیر سن قانونی:
ازدواج زیر سن قانونی باید به‌طور قاطعانه ممنوع گردد. قوانین فعلی ایران اجازه می‌دهند که دختران از ۱۳ سالگی ازدواج کنند. چگونه می‌توان پذیرفت کودکی که هنوز توانایی تصمیم‌گیری درباره زندگی خود را ندارد، بتواند مسئولیت سنگین ازدواج را بر دوش بکشد؟ این کودکان حتی حق رأی هم ندارند و از بسیاری حقوق و مسئولیت‌های بزرگسالان محروم‌اند؛ حال چگونه می‌توانند وارد رابطه پیچیده ازدواج شوند؟!!! این‌گونه ازدواج‌ها در کشورهای اسلامی نظیر تونس و ترکیه نیز ممنوع است و تنها در شرایطی خاص با مجوز دادگاه امکان‌پذیر می‌باشد.
اکنون ما با اراده‌ای استوار و قلبی سرشار از امید، انتظار داریم که این ۵ تغییر را نه به‌عنوان یک انتخاب، بلکه به‌عنوان یک وظیفه ملی، فوراً و بدون تأخیر به اجرا دربیاورید. این تغییرات، نه‌تنها به سود زنان بلکه یک جهش عظیم برای کل ایران است. در ضمن، این اصلاحات نه‌تنها به نفع ملت، بلکه به نفع شما و همچنین به نفع کل نظام نیز می‌باشد؛ زیرا تعهدتان به عدالت و حقوق بشر را می‌رساند و وجهه داخلی و بین‌المللی ایران را دوچندان کرده، اعتماد مردم به نظام را افزایش می‌دهد.
لازم به ذکر است این اصلاحات نه‌تنها ضد اسلامی نیست، بلکه با تکیه بر اجتهاد پویا و اصول بنیادین اسلام ناب محمدی، راهش هموارتر نیز می‌شود. تجربه کشورهای اسلامی پیشرو نظیر تونس، مالزی، امارات، ترکیه و حتی عربستان سعودی نیز این نکته را تأیید می‌کند. انتظار داریم این مطالبه با فوریت در دستور کار قرار گیرد و نتیجه آن به اطلاع ملت شریف ایران برسد.
ایران با اجرای این اصلاحات، به اصالت تاریخی و فرهنگی خود باز خواهد گشت و باری دیگر به نماد حقوق بشر در جهان تبدیل خواهد شد.
با کمال احترام و امید به درایت شما؛
زنان و مردان وطن‌پرست ایران‌زمین
موفق شد
ویژه
