وزیر محترم آموزش و پرورش
با سلام؛
سالها است که با هزینه فرهنگیان، مراکزی تحت عنوان خانه معلم، هتلها و هزاران مکان دیگر جهت رفاه حال معلمان ساخته شده و در اختیار استانها قرار گرفته است. اما این اماکن که با بودجه وزارتخانه ساخته و اداره میشود، عمدتا در اختیار عدهای خاص قرار گرفته که با قیمتگذاری نجومی و برخورد نامناسب، زمینه نارضایتی کارکنان را فراهم ساختهاند.
به عنوان مثال، یک شب اقامت در یک اتاق چهار تخته در ۲۹ فروردین ماه ۱۴۰۴ در یکی از استانهای جنوبی ۲ میلیون تومان آب میخورد، در حالی که در همین تاریخ برای آپارتمان دو خوابه شخصی در همین شهر کمتر از یک میلیون اجاره درخواست میکنند. آیا یک فرهنگی با حداقل حقوق ۱۱ میلیونی میتواند شبی ۲ میلیون برای یک اتاق پرداخت کند؟ اگر نه، پس معلمان را بدنام نکنید و عنوان مرکز رفاهی فرهنگیان را از سر در این اماکن بردارید.
سایر سازمانها با مبالغی بسیار پایینتر، اماکنی بسیار بهتر را در اختیار کارکنان قرار میدهند. این چه رسمی است که فرهنگیان باید برای این گونه خدمات چنین نقرهداغ شوند؟
ما امضاکنندگان درخواست تجدید نظر در مدیریت این اماکن و عادلانه کردن قیمتگذاری امکانات را داریم. خواهشمندیم که این اماکن با قیمت مناسب در اختیار فرهنگیان قرار گیرد، چرا که این مؤسسات ساختهشده توسط وزارتخانه، متعلق به ما و با هزینه سازمان ما اداره شده و متعلق به هیچ شخص یا گروهی غیر از خانواده بزرگ فرهنگیان نیست.