رئیس‌ محترم جمهور

با سلام و احترام،

قانون اساسی بالاترین سند حقوقی کشور و راهنمایی برای تنظیم سایر قوانین است. این قانون، اصول سیاسی، ساختار، سلسله‌مراتب، جایگاه و حدود قدرت سیاسی دولت را تعریف و حقوق شهروندان را تعیین و تضمین می‌کند. هیچ قانونی نباید با قانون اساسی مغایرت داشته باشد؛ به عبارت دیگر، قانون اساسی، تعیین‌کننده نظام حاکم است؛ قانونی که مشخص می‌کند قدرت در کجا متمرکز است، روابط قدرت حاکم با آزادی‌ها و حقوق ملت چگونه است و قوای حاکمه، اعم از قوه مجریه، قوه مقننه و قوه قضائیه، چه اقتدارات و مسئولیت‌هایی در برابر ملت دارند. در حقیقت، قانون اساسی محصول مشروطه‌خواهی است و مشروطه‌خواهی چیزی جز بیان صلاحیت محدودشده نیست.

علاوه بر این، قانون اساسی به مواردی همچون پرچم ملی، سرود ملی، نشان ملی، پایتخت کشور و اصول حاکم بر سیاست‌های اقتصادی، برنامه‌های فرهنگی و روابط خارجی کشور نیز توجه دارد. قانون اساسی به مثابه نان مردم است.

با توجه به اصل ۱۱۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، مسئولیت اجرای قانون اساسی بر عهده رئیس‌جمهور است. بدین‌وسیله، جهت احقاق حقوق مردم، خواهشمند است ریاست محترم جمهوری نسبت به اجرای قانون اساسی، به ویژه اصول مرتبط با حقوق ملت در فصول مختلف، از جمله فصل نخست (به‌ویژه اصل سوم) و فصل سوم (به‌ویژه اصول ۲۹، ۳۰ و ۳۱ درباره بهداشت و درمان رایگان، آموزش و پرورش رایگان و مسکن) و فصل چهارم (اصل ۴۳) و فصل پنجم (حق حاکمیت ملت) اهتمام ورزیده و به‌خصوص اصولی که در آن‌ها قید شده "دولت موظف است"، به اجرا گذاشته شود.

همچنین، شایسته است لوایح لازم تنظیم و بخشنامه‌های لازم به دستگاه‌های اجرایی ابلاغ گردد تا با عملیاتی کردن این اصول، گام‌های موثری در جهت تحقق اهداف نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران برداشته شده و کام ملت شریف ایران شیرین گردد.

با آرزوی موفقیت و پیروزی؛
جمعی از شهروندان کشور جمهوری اسلامی ایران