بسم رب الشهدا و الصدیقین
جناب آقای دکتر زاکانی
شهردار محترم تهران
با عرض سلام و ادب
مطمئناً شما نیز چون میلیونها ایرانی به خوبی به یاد دارید، صبح پنجشنبه ۳۰ دیماه سال ۹۵ بود که خبری در شهر پیچید؛ «پلاسکو آتش گرفته است». این خبر برای خانواده آتشنشانانی که عازم ساختمان بودند، بیشتر از یک خبر، قصه مرگ و زندگی بود. مرگ گلوی عزیزانشان را در میان دود و آتش و آهنهای گداخته میفشرد و آنان بهتزده، این رقص مرگ را به تماشا نشسته بودند.
پلاسکو با سهلانگاری آتش گرفت، اما آتش بیتدبیری به جان آتشنشان افتاد. ۱۶ آتشنشان با شعلههای آتش بر زمین افتادند و برگی را به تاریخ فداکاری این مرز و بوم اضافه کردند. شاید عده کثیری از مردم، تصاویر گرفته شده از آوارهای خراب شده پلاسکو را از یاد برده باشند، اما داغی آن آتش هنوز هم برای خانواده و همکاران این شهدا تازه است و سوزاندهتر از این آتش، بیمهری برخی مسئولان است که قلب این امانتهای شهدا را به درد آورده است.
در همان روزهای التهاب، جناب حجتالاسلام شهیدی محلاتی، نماینده محترم ولی فقیه در بنیاد شهید و ایثارگران، در بازدید از پلاسکو عنوان کردند: «بنیاد شهید، آتشنشانانی را که در این حادثه جان باختند، شهید خدمت محسوب میکند». ایشان همچنین اظهار داشتند: «این شهیدان، ایثارگریشان را به حد نهایی رساندهاند، بنابراین ما تسهیلاتی برایشان در نظر میگیریم».
با این وجود، در آستانه پنجمین سالگرد این حادثه، هنوز هم این عزیزان که برای دفاع از پلاسکوییها جانشان را کف دستشان گرفتند و مردانه به دل آتش زدند، علیرغم پیگیریهای مصر و ممتد خانوادههایشان، مورد قبول بنیاد نبوده و نیستند.
تفسیر بنیاد شهید از شهدای خدمت آتشنشان تفسیر درستی نیست و هیچکس نمیداند چرا تحت هیچ شرایطی زیر بار این موضوع نمیروند. در صورتی که پزشکان، محیطبانان، ۳۰ خدمه کشتی سانچی، جانباختگان فاجعه منا و حتی افراد کشتهشده در قایق اعزامی کمکرسانی به سیلزدگان و اخیراً هم نوجوان شهید علی لندی، همگی به سرعت بهعنوان شهید خدمت محسوب و تحت احترام و حمایت بنیاد قرار گرفتهاند.
جناب آقای زاکانی، روزی این شیرمردان مسلمان، صدای کمکخواهی برادران و خواهران مسلمان خود را شنیدند و با ایثار جان خود ادای دین کردند و حالا چند سال است که صدای حقخواهی خانوادههای خودشان، در پیچوتاب راهروهای اداری میپیچد، اما هیچکس پاسخگو و پیگیر نیست.
شهادت و ایثار یکی از مضامینی است که در شعارهای انقلاب اسلامی بوده و ارزش آن در قالب مفاهیمی چون ایثار، فداکاری و ازخودگذشتگی است. در این بین، بهحق، آتشنشانان از جمله نیروهای انقلابی هستند که همواره در این مسیر بیشتر از دیگران پیشتاز بوده و با وجود تلخیها، ناکامیها و دیده نشدنها، آنچنان به این پیشه عشق میورزند که انسان متحیر میشود. کافی است نگاهی کوتاه به صفحات مجازی این عزیزان داشته باشید و ببینید چگونه از عشق به کار، لباس و عملیاتهای خود میگویند و به چه اندازه عکسهای خود با این لباس مقدس را با افتخار منتشر میکنند.
ما نگران فرهنگ و ایدئولوژی ایثار و گذشت، این شعار بهپاخاسته از انقلاب هستیم وقتی میبینم اینگونه سلیقهای و با ملاحظات شخصی با مصادیق آن رفتار میشود. بیشک اگر بیتوجهی نسبت به این مسئله و مطالبه مهم ادامهدار باشد، موجب دلسردی و نارضایتی ایثارگرانی خواهد شد که حتی در شرایط سخت و خطرناک از سوگند خود جانماندند.
علیایحال، با توجه به اینکه در فروردینماه امسال، جناب آقای اوحدی، رئیس پیشین بنیاد شهید و امور ایثارگران، عنوان کردند که در خصوص شهدای حادثه پلاسکو، ابتدا باید موضوع حکم شهید خدمت آنها در مجموعه و سازمان ذیربط، یعنی سازمان آتشنشانی، شهرداری، وزارت کشور یا هر سازمان مربوطه دیگر، تأیید و مراحل قانونی آن طی شود و سپس تصویب آییننامهها و تأییدیه حکم شهید خدمت، به بنیاد شهید ارسال شود تا مورد بررسی قرار گیرد، از شما شهردار انقلابی و دغدغهمند خواستاریم بر خلاف پیشینیان این جایگاه، با توجه به بیانات رهبری که دو بار در سخنرانیهای خود از این آتشنشانان به عنوان شهدای خدمت یاد کردهاند، به دادخواهی خانواده این شهدا به پا خاسته، خالصانه و مصرانه پیگیر این موضوع شوید و با تدوین و ابلاغ دستورات لازم، هرچه سریعتر در جهت حل موضوع قدم بردارید و ما را مغرور و امیدوار کنید به بودن و داشتن مسئولانی از جنس مردم و همصدا با آنان.
امید نهایی این خانوادهها، اول خدا، دوم خدا و تا انتها خدای رحمان و رحیم است و بقیه از جمله شخص شخیص شما، وسیله و مسئول از طرف خداوند، برای به آرامش رساندن قلب بیتاب و بلاتکلیف این عزیزان صبور و داغدیده.
به امید ۳۰ دیماه ۱۴۰۰، روزی که این خانوادههای محترم، با چشمانی لبریز از اشک شوق و لبانی مزین به لبخند رضایت، ایستادهاند به تماشای لقب عظیم شهید در کنار اسم عزیزتر از جانشان.
با تشکر