جناب آقای دکتر قالیباف
رئیس محترم مجلس شورای اسلامی
با سلام
این یک شرح ساده از یک بحران پنهان و اثرگذار در نرخ ازدواج جوانان ایران است.
کتمان این قضیه سودی ندارد که نرخ تجربه حداقل یکبار رابطه جنسی قبل از ازدواج دائمی به گواه همه تحقیقات میدانی و پنهانی، سال به سال در حال افزایش است. با همه اینها ایدهآل هر جوان تشکیل بنیان خانواده است، بسیار دختر و پسر که به تبع همین قاعده، مساله باکرگی را بین خودشان حل میکنند و تصمیم به ازدواج میگیرند، درست همین جا عارضه در پوشش عرف و سنت رخ مینماید، خانواده پسر که متحمل پرداخت مهریهاند و این خود یک بحث علیحده دیگری است، تقاضای تست باکرگی میکنند، پسر نمیتواند قاعدهی ذهنی خود را به خانواده تحمیل کند؛ در نتیحه رابطه و ازدواج ملغی میشود یا شکل میگیرد و ارتباط بین فرزند و خانواده از بین میرود و برآیند تشکیل خانواده صفر میماند.
اگر چنین آزمایشی وجود قانونی نداشته باشد، قضیه محدود و معطوف به توافق دختر و پسر میماند. حال آنکه نتیجه این اتفاق بصورت قانونی مُخِل اتصال و ازدواج است.
تقاضا صرفا یک چیز است: برچیده شدن مسیر آزمایش باکرگی.
این مطالبه اگرچه در ظاهر و بدوا هنجارشکن به نظر میرسد، اما در واقعیت و در مقام عمل و از منظر دینی کاهنده استمرار گناه و مهمتر از همه تسهیل کننده مسیر ازدواج در میان جوانان جامعه است.
در نظام حقی و حقوقی که صاحبحق، خطای شریک زندگیاش را پذیرفته و بخشیده (حتی در میزانسنی کاملاً برعکس، یعنی بخشش مرد توسط زن، گرچه که علامت و مشخصهای ندارد)، چرا عرف و سنتی بیعاطفه باید اجازه بیابد که شاغول و متر و معیارش را برای صالح بودن یک انسان، تنها یک خطا در سنین احتمالاً پایین و ناپختگی قرار دهد؟
تعمیر این بنای خراب، حمیت مردان در صدر هرم قدرت و ایمان را میطلبد. امید که رنج دختران و پسران ایران، رنج و دلمشغولی شما در سالهای تصدیتان در قوه مقننه باشد.
با تلاش برای ایرانی آباد، مردمی شاد، برابر و به امید روزی که خشونت علیه تمام بشریت پایان یابد.