جناب آقای دکتر مجید صادقی
ریاست محترم انجمن علمی روانپزشکان ایران
با سلام و احترام
اخیراً مرقومهای از حضرتعالی خطاب به وزارت بهداشت منتشر شده که در پاسخ به استعلام آن وزارت در مورد کاربرد نوروفیدبک در روانپزشکی آن را غیرقابلتأیید دانسته و فرمودهاید موردی برای استفاده از آن در روانپزشکی وجود ندارد. این مسئله سبب شگفتی همکاران و اعتراض آنان شده و خواهان انعکاس آن به جنابعالی گردیدهاند.
بر اساس متن کتاب درسنامه جامع روانپزشکی کاپلان سادوک طبق پژوهشهای انجامشده این روش درمانی در موارد متعددی در بیماران روانپزشکی به کار رفته و در بسیاری از موارد از قبیل ADHD، اضطراب، دمانس، نقایص توجه ناشی از تروما، OCD، بهبود پرفورمنس و... سودمند و نتیجهبخش بوده و در برخی موارد از جمله در کاهش استرس و اضطراب نیز دارای approval است.
چگونه است که بدون توجه به مطالب فوق و تنها با استناد به نامه رئیس انجمن روانپزشکی کودک و نوجوان که آن هم فاقد دقت و نکتهسنجی کافی است چنین پاسخی به وزارت داده شده است؟ ضمن اینکه نظر اعلامشده دست روانپزشکان را که قاعدتاً باید متولی انجام نوروفیدبک باشند کوتاه کرده در عوض دست نورولوژیستها، روانشناسان و سایر مشاغل غیرمرتبط را باز میگذارد تا بدون داشتن صلاحیت و اطلاعات کافی با انجام غیرعلمی این روش درمانی آن را از حیز انتفاع ساقط نمایند.
لذا خواهشمند است با طرح مجدد موضوع در هیئتمدیره و اعمال دقت و تعمق بیشتر پاسخ مناسب و در جهت منافع مشروع جامعه روانپزشکی تهیه و به وزارت بهداشت اعلام گردد.
با تشکر