جناب آقا‌ی پیمان جبلی
ریاست محترم سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران
با سلام
امروز اتیسم تنها‌تر از همیشه است، آمار اتیسم در دنیا رو به افزایش است و طبق آخرین آمار جهانی از هر ۵۹ تولد، یک کودک دارای اتیسم متولد می‌شود. درد آنجایی است که تازه‌مادران و پدران چیزی از اتیسم نمی‌دانند، نشانه‌ها و علائم آن را نمی‌شناسند، به‌سادگی از کنار نشانه‌ها عبور کرده تا سن حیاتی تشخیص و ارزیابی می‌گذرد. سن تشخیص در اتیسم بسیار حیاتی است، اقداماتی که امروز جواب می‌دهند، فردا کم‌اثر و گاهی بی‌اثر هستند.
همان نشانه‌های ساده، همان علائمی که نمی‌شناختند به کلیشه‌ها و بی‌قراری‌ها تبدیل شده و نمایان می‌شوند. اتیسم تا پایان عمر همراه شخص است اما می‌توان با مداخله‌گری به‌موقع شرایط را برای شخص، خانواده و جامعه بهتر کرد. می‌توان با گفتار‌درمانی شانس صحبت را به کودکان اتیسم داد، می‌توان با رفتاردرمانی و کاردرمانی پرخاشگری‌ها، رفتارهای هیجانی و بی‌قراری‌ها را تا حد زیادی کنترل کرد. می‌توان با دارو و درمان‌های مکمل شرایط را طوری کرد که امروز شاهد خودزنی‌ها و آسیب‌های جدی این افراد نباشیم.
درد جامعه اتیسم فقط تشخیص و ارزیابی به‌هنگام نیست، روایت‌های تلخ عدم آشنایی جامعه از اتیسم و دغدغه‌های خانواده اتیسم بسیارند:
«کودک در ماشین بی‌قرار می‌شود، جیغ می‌زند و به شیشه می‌کوبد. راننده مادر و کودک را در میانه راه رها کرده و می‌رود.» جامعه چیزی از اتیسم نمی‌داند، رفتارهای غیرمعمول اتیسم نا‌آشناست و همین باعث می‌شود خانواده اتیسم برای یک خرید ساده نتواند از منزل خارج شود، نتواند در صف دکتر منتظر بماند. در روز‌های گذشته نمونه‌ای از برخورد نامناسب و ایجاد شرایط پر از استرس و نگرانی برای مادر دارای فرزند اتیسم را در شبکه‌های اجتماعی دیدیم. این برخوردها بسیارند، اما همیشه مادران دوربین در دست ندارند و همیشه جریان اجتماعی نمی‌شود. در حالی که در یک جریان آگاهی‌بخشی سراسری می‌توان جامعه را بیشتر و دقیق‌تر با اتیسم آشنا کرد.
پخش کلیپ‌های آگاهی‌بخش از صداوسیما در ساعات پربیننده و به‌اصطلاح ساعات طلایی می‌تواند باعث افزایش آگاهی جامعه در زمانی کوتاه شود، می‌تواند باعث شود کودکان کمتری به‌دلیل تشخیص دیرهنگام تا پایان عمر چالش بیشتری را تجربه کنند یا حتی بسیاری از فرصت‌ها را برای همیشه از دست دهند و می‌تواند باعث شود خانواده اتیسم با آرامش بیشتری در زندگی اجتماعی ظاهر شده و انزوای کمتری را تجربه کند.
ما، امضاکنندگان این کارزار، از شما درخواست داریم شرایطی را فراهم کنید تا به‌صورت فشرده و یکپارچه جریانی ملی برای «آگاهی‌بخشی اتیسم» در شبکه‌های مختلف صداوسیما ایجاد شود.
با تشکر
موفق شد
ویژه
