به نام ایزد منان
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
وزیر محترم نیرو
با سلام و احترام
خواهشمندیم در اسرع وقت زمینه تحقق پیشنهاد علمی و اجرایی جناب آقای دکتر یدالله کریمی جهت احیای رایگان و مردممحور رود استراتژیک کرج که تنها شرطشان آن است که در صورت موفقیت، روش زندهسازی این رودخانه در ۱۹۸ رودخانه دیگر ایران به مرگ ایران زمین به کار گرفته شود، را فراهم سازید.
توضیحات استاد: رودخانه استراتژیک رو به مرگ
«نخستین سد مدرن چند منظوره ایران در ۱۳۴۲ بر روی رود کرج و از جمله به منظور تأمین آب شرب پایتخت افتتاح گشت. زان پس مسیر این رودخانه، به یکی از مهمترین تفرجگاه های شهروندان پایتخت و کرج تبدیل شد.
آب رود کرج در شمار پاکترین، گواراترین و پراکسیژنترین آبهای منطقه خاورمیانه محسوب میشد. کرج رود از کلونبستک سرچشمه گرفته و پس از پیمودن ۲۰ کیلومتر رو به غرب به وارنگهرود میرسد و به آب دیزین میپیوندد. این آب در گچسر با آب علفچرهای سمانوَزک وکندوان در گچسر یکی شده و به سمت جنوب جریان پیدا میکند.
تا پایان دهه هفتاد، دارای یکی از شادابترین اکوسیستمهای رودخانهای ایران بود. ولی با وجود آن که هنوز یکی از تأمینکنندگان آب شرب تهران است، اندکاندک رو به مرگ رفته و با وجود بقای روند شتابان آلودگی کنونی، بس بعید است که تا چند سال آتی تبدیل به فاضلاب رو نشود.
در جهت اثبات میزان بالای این رود، که به اغلب احتماًل طی بیشینه ۷ سال آتی به مرگ آنمنتهی خواهد شد، لطفاً به نتیجه کلی پژوهش شخصی من طی ۲۲ روز اخیر، منتهی به ۱۹ خرداد ۱۴۰۱ توجه فرمایید:
طی این مدت شخصا و با کمک صادقانه و بدون هرگونه چشمداشت برخی از اهالی روستای سرودار، در بخشی از مسیر این رود به درازای ۸۳ متر و پهنای از کرانه تا میانه رودخانه به جستجو در رودخانه پرداخته و به نتایج زیر رسیدم:
۱- در باریکه نامبرده که در شمار پاکترین مسیر رودخانه به شمار میرود، طی ۱۱ روز، ۳۱۹ نوع آلودهساز ویرانگر از کف و بقیه این رود بیرون آورده شد؛ از جمله:
پوشک استفادهشده، نوار بهداشتی، لوازم قلیان، ظروف یکبار مصرف (لیوان، بشقاب، کاسه و...) لحاف، تشک، پایپ، ابزارآلات ساختمانی، از جمله لوله پولیکای دستشویی، انواع فلزات، پوشاک زیر زنانه و مردانه، سرامیک، نخاله مخلوط فلزی و....به تعداد سرسامآور و کمتر قابل شمارش.
۲- طی این مدت تقریباً همه مسیر ممکن رودخانه پیموده شد. پس از پرس و جو و جستجو معلوم شد اکوسیستم شاداب این رود، نفسهای آخر را میکشد. دریغ از گلههای ماهی، قورباغه و سنجاقک که سه عنصر نمادین برای تداوم زندگی در اکوسیستمهای رودخانهای به شمار میروند.
داستان این رود بس دراز و پرغصه است. کاش فیلمسازانی ایراندوست، بر آن میشدند تا قصه پردرد و رنج مرگ تدریجی رودخانه کرج را به تصویر کشند. به هر روی بر خود لازم میدانم که با وجود کهولت سنی، برای برگرداندن دوباره زندگی به این رود حیاتی و استراتژیک، پیشنهاد کوتاه زیر ارائه شود:
اینجانب بی هیچ مزد و حقوقی و با اعلام این که فاقد هرگونه علقه و مالکیت در همه مسیر این رودخانهام، حاضرم طی تنها ۷۵ روز کاری با کمک اهالی مسیر این رود، از سرچشمه تا کرج، شامل سکونتگاههای گچسر، آسیاب درگاه، کوشکک، نسا، حسنکدر، گرماب، درده، چنارستان، ماهان، کیاسرلات، آسارا، سیرا، پل خواب، خوزنکلا،، آدران، خوشبخت، وینه، پورکان، سرودار، باغ پیر، کندر، بیلقان و...نه تنها این رودخانه را پاکسازی کنم، که با یاری اهالی تا ۵۰ درصد بیش از خرداد ماه ۱۴۰۱، زمینه و بستر را برای تجدید حیات این رودخانه و اکوسیستم آن مهیا سازم. تنها شرطم آن است که در صورت موفقیت، روش زندهسازی این رودخانه در ۱۹۸ رودخانه دیگر رو به مرگ ایران زمین به کار گرفته شود.»
ما امضاکنندگان این کارزار، حمایت خود را از این اقدام اعلام میداریم.