سران محترم سه قوه نظام جمهوری اسلامی ایران
ریاست محترم جمهور دولت انقلابی و فسادستیز و خدمتگزار
وزیر محترم کشور
استاندار محترم همدان
رئیس کمیسیون اجتماعی و داخلی و شوراهای مجلس شورای اسلامی
مهندس شهبازی
نماینده با تجربه و جهادی نهاوند
آقای ضرقام احمدوند
فرماندار محترم
با سلام
به استحضار میرساند نهاوند ما با تمدن چندهزار ساله و پایتخت تاریخی بودن در دوران ساسانیان و دروازه ورود اسلام به ایران بر اساس اصل ۱۳۸ قانون اساسی جمهوری اسلامی و تصویب نامه شماره ,ت۳۷۹۵۴ه/۷۲۷۵۹ هیئت محترم وزیران مورخه ۱۳۸۶/۰۵/۰۹ یکی از سه شرط اعطای فرمانداری ویژه را که بعد مسافت است دارا میباشد. به دلایلی که در ادامه ذکر میگردد خواهشمند است با مصوبه و اختیارات سران قوا، با وجود کم بودن شرط دوم، فرمانداری ویژه شهرستان نهاوند را تصویب فرمایید.
نهاوند از همه بودجههای سنواتی و طرحهای ملی و منطقهای و مزیتهای نسبی اش بی بهره مانده و در طول۴۳ سال انقلاب اسلامی همچنان روستایی بزرگ است. جوانانش بیکار، مسئولانش تماما سرپرست و اداراتش با روزمرگی اداره میشوند و در پیچ و خم اداری استان گم شدهاند.
ضمنا از لحاظ فرهنگ و لهجه این شهرستان قرابت بیشتری با استان لرستان و لک زبانانش با استان کرمانشاه دارند که این موضوع هم علت پاره ای امور شده و البته فقر مردم و ناتوانی در پیمایش مسافت ۱۳۵ کیلومتری تا مرکز استان از دلایل دیگر مشکلات هستند.
لذا دولت محترم و سران سه قوه با پیشنهاد وزیر محترم کشور تدبیری بیندیشند که این شهر به فرمانداری ویژه ارتقا یابد تا جوانان تحصیلکرده و نخبه، مجال خدمت و عرض اندام و رایزنی و تصویب طرح هایشان در شهر خودمان را با اختیارت ویژه بیابند.
البته مکانیسمی طراحی گردد که جمعی از نخبگان شهر جهت مبارزه با رانت، فساد و قبیلهگرایی نظارت موثر و کیفی کنند تا امور بر مدار قانون چابک، قاطع وسریع شهر را به آبادانی رهنمون سازد.
شهری که مردمانش خونگرم، صادق، مذهبی، دردکشیده و در رکاب نظام و انقلاب فرزندانشان را نثار کردند و گلگون کفن تحویل گرفتند. رژیم بعث چندین مرحله موشک بر سر مردمش ریختند. در راهپیمایی و بیعت با آرمانهای امام همیشه پیشقراول بودند. اولین مجسمه طاغوتی را در ابتدای پیروزی انقلاب پایین کشیدند و گروههایی همچون گروه ابوذر تحویل جامعه دادند. این شهر زندان سیاسی کشیده های فراوان از دست ساواک دارد. با زحمت محصولات استراتژیک کمسود نظیر گندم، ذرت، گوشت دام و چغندر قند و کلزا تحویل دولت میدهند. سفره هایشان همیشه خالی است و هیچ گاه هم با وجود فرزندان بیکارشان و چند مجرد تحصیلکرده در خانه فریب بیگانگان را نخورده و ضد نظام حرکتی نکرده اند.
آیا واقعا انصافا و عادلانه نظام هم دین و حق خود را بر آنان محترم شمرده و حق آنها این شهر مخروبه است؟ پاسخ را به آمار و ارقام کارشناسی و آسیبهای اجتماعی وزرات محترم کشور میسپاریم و امید داریم با مصوبه عاجل و قاطع سران قوا با فرمانداری ویژه و اختیارات ویژه شهرستانی موافقت گردد.
با تشکر