خانواده محترم استاد امیرهوشنگ ابتهاج
با درود و عرض تسلیت محضر شما بزرگواران
یقین همه بر این باوریم که استاد ابتهاج تنها متعلق به یک عصر و زمانه نبوده و نخواهد بود، او با تاریخ ایران عزیز عجین شده و یقینا در آینده این کهن سرزمین هم چون ستارهای درخشان، مانا پر فروغ خواهد ماند.
ستارهای که عاشقان و مریدانش مرز نمی شناسند و دلباختگان ادبیات پارسی را مجذوب خود می نماید.
دل هایی که شیفته اشعار او شدند به خود می بالند که در عصری هم زمان با وی زیسته اند و حس ناب اشعارش را با دکلمه های سرشار از آرامشش نیوشیدهاند.
او نواده بزرگانی ست که ایران زمین، با آنان به جهانیان معرفی می شود.
مگر میشود از شیرین بیانی اشعار حافظ، سعدی، فردوسی و شهریار سخن گوییم و تحسینشان نکنیم که فرزندی خلف چون سایه را برای ما به یادگار گذاشتند؟
خوش به حالتان که سایه را پدر خطاب می کردید، بدانید پدر شما نور چشم مادرش ایران است و یک ایران منتظر در آغوش گرفتنش.
از شما درخواست داریم تا به این فراغ پایان دهید.
با تشکر