جناب آقای اسماعیلی
وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی
جناب آقای خزائی
رئیس محترم سازمان سینمایی ایران
با سلام
هنر، قدمت‌دار و تأثیرگذار در تاریخ ایرانمان و وابسته به فرهنگ کشور است و هنرمند، دلیلِ جاودانه ماندنِ هنر یک کشور. یک بازیگر، با هنرش خلق می‌کند و خاطره می‌سازد و نقشی را زندگی می‌کند. در کجای جهان، ممنوع‌الفعالیت کردن و خانه‌نشین شدن این عنصرِ مهم امر پسندیده‌ای بوده است؟
هنرمند، دغدغه دارد و باید با آزادی تریبونی برای بیان دغدغه‌هایش داشته باشد. اگر اعتراضی به اوضاعِ کشورش دارد و بیان می‌کند، باید که شنیده شود و این در قانون اساسی، از حقوقِ شهروندی می‌باشد. هنرمند، به درستی حالِ خوب و بد را می‌فهمد و شرایط سخت را با پوست و استخوانش حس می‌کند، زیرا عنصر مهمی که در هنر وجود دارد احساس است. وقتی این احساس را فریاد می‌زند، دنبال حل مشکل است، نه سرکوب شدن.
چقدر خوب می‌شود اگر به جای ممنوع‌الفعالیت کردن یک هنرمند، یک بازیگر، که عنصر به این مهمی در جامعه ماست و از نان انداختن و خانه‌نشین کردن او - آن هم بدون مرتکب شدن جرم - تجدید نظری داشته باشید در رفتاری که می‌خواهید با هنرمندانی که برای کشورمان باعث خلق لحظاتی ناب و افتخارآفرینی‌های فراوان بوده‌اند بکنید.
ما امضاکنندگان این کارزار، مخالفت خود را با این تصمیم اعلام داشته و درخواست داریم مانع ممنوعیت فعالیت هنرمندان کشور شوید.
با تشکر و احترام
موفق شد
ویژه
