طبق اخبار واصله می‌دانیم عجالتا دستور تخریب غیرمنصفانه بافت تاریخی شیراز در حالت تعلیق به سر می‌برد. اما تعلیق است دیگر! یک وقتی هم ممکن است از آن بالا مثل آوار برسرمان خراب شود. بافت تاریخی شیراز و شاهچراغ بخشی از هویت جمعی ماست. نه آن هویتی که در کلام فلسفی، دست نیافتنی به نظر برسد، و نه یک نوستالژی که صرفاً احساسات تاریخی ما را برانگیزد. هویت ملموسی که میتواند علاوه بر امکان تشخیص هویت جمعی، احساس تعلق و این همانی برای ملت ایران، در راستای جذب طیف وسیعی از مخاطب در سراسر جهان، کارکرد داشته باشد.
کسانی که می‌خواهند تغییرات بنیادین در بافت ایجاد کنند و به همین منظور دست به تخریب بزنند، تنها در بافت شهری مداخله نکرده‌اند بلکه در راستای ایجاد بحران هویت جمعی گام برداشته‌اند. در این فقره نبایست تنها محصول محور اندیشید، بلکه باید به فرآیند و تصویر بزرگتر بعد از مداخله توجه تخصصی شود. دولت موظف است در راستای بازشناسی هویت جمعی گام بردارد نه در ایجاد بحران هویت توسط مخدوش کردن هویت مکانی.
به همین منظور ما درخواست ملی شدن بافت تاریخی شیراز را داریم. یادمان باشد ثبت تک بنا با ثبت بافت متفاوت است. لذا مطالبه حول ثبت ملی بافت است و نه بناها. در این حالت وقتی بافت ثبت شود، از ساکنین بافت تاریخی حمایت شده و زندگی رونق می‌گیرد.
موفق شد
ویژه
