نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی
موضوع: درخواست تجدیدنظردر قوانین مربوط به توارث در فرزندخواندگی
با سلام و احترام
همانگونه که مستحضرید یکی از روشهای پذیرفته شده و تحسین شده تجربه پدری و مادری، از طریق فرزندخواندگی است که خوشبختانه با تلاش دستاندرکاران در تغییر فرهنگ پذیرش و نیز با اصلاحات شایسته قانون مربوطه در سال ۱۳۹۲ این مسیر هموارتر شده و فرزندان زیادی طی این سالها در آغوش امن خانواده خود پرورش مییابند و وارد اجتماع میشوند.
مع الهذی یکی از مهمترین معضلات بهجا مانده، درخصوص توارث فرزند و والدین غیر زیستی است که در حال حاضر قانون این راه را به صورت مطلق بسته است. به دلیل فوق و با توجه به اینکه قانونگذار اختیار انتقال ۱/۳ اموال و یا اخذ تعهد انتقال ۱/۳ را به تشخیص قاضی و مصلحت طفل واگذار کرده است، علاوه بر چالش ناهماهنگی رویه در شهرهای مختلف، خود موجد معضلاتی جدی است که ذیلا شرح داده خواهد شد:
والدین فرزندپذیر با آگاهی از مشکلات و مسائل، قدم در این راه میگذارند و به گواه آمار و شواهد در بهبود شرایط و بالندگی فرزند خود از وقت و مال خود ذرهای دریغ نمیورزند. حال آنکه عدم توارث فرزندخوانده موجب محدود شدن اموال به ارث رسیده به ۱/۳ اموال میشود و فرزندی که عزیزتر از جان پرورش یافته است به حکم قانون محروم از ۲/۳ اموال والدین خود است. از سوی دیگر در صورت انتقال اموال به فرزندخوانده به دلیل عدم توارث والدین در صورت فوت فرزند، آن اموال به دولت به ارث خواهد رسید و عملاً والدین فرزندپذیر علاوه بر از دست دادن جگر گوشه خود، مال خود را که روزی بهموجب حکم قانون به فرزند انتقال داده بودند هم از دست میدهند.
با توجه به توضیحات فوق و با درنظر گرفتن این امر که وجود قانون فوق و منع والدین و فرزندخوانده از توارث علاوه بر ایجاد معضلات جدی اجتماعی، منجر به کاهش تمایل افراد به فرزندپذیری میشود و همچنین با لحاظ این امر که رویه فعلی در جهت منافع فرزندخواندگان نیست و وظیفه قانونگذار حمایت از این گروه است، تقاضای بررسی و بازنگری در قانون فوق را داریم.