ریاست محترم جمهور
جناب آقای حجت الاسلام و المسلمین رئیسی
ریاست محترم مجلس شوای اسلامی
جناب آقای دکتر قالیباف
نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی
رئیس محترم صندوق بازنشستگی کشوری
رئیس محترم سازمان تأمین اجتماعی
با اهدای سلام و با احترام
بدین وسیله به استحضار می‌رساند؛ طبق ماده ۸۶ «قانون استخدام کشوری»، وراث قانونی متوفی، عبارتند از: «فرزندان و زوج یا زوجه دایمی و مادر و پدری که در کفالت متوفی بوده‌اند و همچنین نوادگانی که پدر و مادرشان فوت شده و در کفالت متوفی می‌باشند.» بنابراین، خانمی که پدر یا شوهرش را از دست داده باشد، مشمول دریافت مستمری است. حتی دخترانی که تحت کفالت پدربزرگ یا مادربزرگشان قرار دارند هم، می‌توانند پس از درگذشت آنها، مشمول دریافت مستمری بازماندگان شوند؛ البته این مزیت، تنها مربوط به بازنشستگان و مستمری بگیران مشمول «قانون استخدام کشوری» و به عبارت بهتر، بازنشستگان و مستمری بگیران وابسته به نهادها و ادارات دولتی است.
در قانون تأمین اجتماعی، دریافت مستمری تنها برای همسر متوفی و فرزندان او و در برخی مواقع، پدر و مادر فرد فوت شده، پیش‌بینی شده است و نوادگان مشمول دریافت مستمری بازماندگان نیستند.
مطابق بند ۳ ماده ۴۸ «قانون حمایت خانواده»، «فرزندان اناث در صورت نداشتن شغل یا شوهر و فرزندان ذکور تا سن بیست سالگی و بعد از آن منحصراً، درصورتی که معلول از کار افتاده نیازمند باشند یا اشتغال به تحصیلات دانشگاهی داشته باشند، حسب مورد از کمک هزینه اولاد، بیمه و مستمری بازماندگان یا حقوق وظیفه والدین خود برخوردار می‌گردند.» بنابراین، شرط دریافت مستمری بازماندگان برای فرزندان دختر، نداشتن شغل یا شوهر است و قانون، محدودیتی بابت ازدواج یا اشتغال قبلی در نظر نگرفته است. بنابراین، اگر خانمی، شغل خود را از دست بدهد و شوهر نداشته باشد، در صورتی که مادر یا پدرش دارای حقوق بازنشستگی یا مستمری از کار افتادگی بوده و فوت کرده باشند، می‌تواند برای دریافت مستمری بازماندگان اقدام کند و به نظر می‌رسد، در این زمینه تفاوتی بین خانم مجرد یا خانمی که همسرش فوت کرده یا از وی جدا شده است، وجود ندارد.
مطابق بند یک ماده ۴۸ قانون حمایت خانواده، مصوب سال ۱۳۹۱، «زوجه دایم متوفی از حقوق وظیفه یا مستمری وی برخوردار می‌گردد و ازدواج وی مانع دریافت حقوق مذکور نیست و در صورت فوت شوهر بعدی و تعلق حقوق به زوجه در اثر آن، بیشترین مستمری ملاک عمل است.» بنابراین، شرایطی که پیش از تصویب این قانون وجود داشت، تغییر کرده است و زوجه دایمی متوفی، در هر حال باید از حقوق و مستمری بازماندگان بهره‌مند شود و ازدواج مجدد، مانعی برای پرداخت حقوق به وی نیست. به‌نظر می‌رسد در این زمینه تفاوتی میان بازنشستگان کشوری و تأمین اجتماعی وجود نداشته باشد. به همین دلیل، بانوانی که طبق مقررات قدیمی پس از ازدواج مجدد، از دریافت حقوق یا مستمری محروم شده باشند هم می‌توانند برای برقراری مجدد آن اقدام کنند. همچنین، مطابق بند ۲ ماده ۴۸، «دریافت حقوق بازنشستگی یا از کارافتادگی، مستمری از کارافتادگی یا بازنشستگی، حسب مورد توسط زوجه متوفی مانع از دریافت حقوق وظیفه یا مستمری متوفی نیست.» بنابراین حتی بانوانی که به واسطه اشتغال از مستمری یا حقوق بازنشستگی استفاده می‌کنند هم می‌توانند از حقوق و مستمری شوهرشان پس از درگذشت وی بهره‌مند شوند و مانعی برای استفاده آنها وجود ندارد.
همانگونه که مستحضرید شرایط اقتصادی فعلی موانع زیادی برای ازدواج و فرزندآوری به وجود آورده است و آمار طلاق، اجاره مسکن و مخارج زندگی مشترک فزونی یافته و کسب و کارها را مختل نموده است.
ما فرزندان ذکور بازنشستگان کشوری که اکثرمان متولدین دهه شصت و هفتاد می باشیم، دست به گریبان مشکلات اقتصادی و اجتماعی عدیده‌ای هستیم.
امضا کنندگان این کارزار از جنابعالی تقاضا دارند ساز و کاری برابر طبق مفاد قانون فوق برای فرزندان ذکوری که از والدین بازنشسته کشوری برخوردارند و دارای خواهر نمی‌باشند و مجرد هستند، در یک شرایط همسان با اناث جهت دریافت مستمری فراهم گردد تا بتوانند حداقل‌های زندگی را فراهم نمایند.
پیش نویس پیشنهادی این متمم در صورت پیگیری و نتیجه کارزار تقدیم مقام مربوطه خواهد شد.
پیشاپیش از مساعدت شما بزرگواران کمال امتنان را از درگاه حق تعالی خواستاریم.
موفق شد
ویژه
