جناب آقای دکتر مخبر
معاون اول محترم ریاست جمهوری
جناب آقای دکتر خدائیان
رئیس محترم سازمان بازرسی کل کشور
با سلام و احترام؛
همانگونه که مستحضر هستید بیش از یک سال از تصویب آییننامه کاهش مصرف کیسه پلاستیکی در هیئت وزیران میگذرد (۲۰ مهر ۱۴۰۱). آییننامهای که کورسوی امیدی را در دل دغدغهمندان واقعی محیط زیست روشن کرد. بی شک همه ما به اهمیت کاهش مصرف پلاستیک در جهت حفاظت از محیط زیست، حفظ حیات حیوانات، صرفهجویی در منابع طبیعی، کاهش پسماند و هزینههای گزاف مدیریت آن، سلامت عمومی جامعه و کاهش بیماریها و... واقف هستیم و تصویب این آییننامه در هیئت وزیران قطعاً نشان دهنده اهمیتی است که در لایههای ارشد مدیریتی کشور به این امر داده شده است.
در ماده ۳ مقرر بود که وزارت صنعت، معدن و تجارت با همکاری وزارت کشور ظرف مدت سه ماه اقداماتی را در راستای محدود نمودن تولید، توزیع و مصرف پلاستیک انجام دهد؛ آیا اقدامی صورت گرفت؟ شاید اگر تنها همین یک ماده اجرایی میشد، شرایط تغییر میکرد.
در ماده ۴، تولید کیسههای تخریبپذیر ممنوع اعلام شد؛ آیا دیگر در بازار شاهد عرضه این کیسهها نیستیم و آیا تولیدکنندههای زیست تخریب پذیرها مفاد ماده ۶ را رعایت میکنند؟
در ماده ۷ مقرر بود شهرداریها با همکاری وزارت راه و شهرسازی کیسههای رها شده در محیط و محورهای مواصلاتی را جمعآوری کنند، با این وجود آیا دیگر در مسیر حرکت در جادههای کشور، کیسه پلاستیکی نمیبینیم؟
در ماده ۹ مقرر بود صدا و سیما در قالب یک برنامه یکپارچه در خصوص فرهنگسازی در این حوزه اقدام بکند و از تبلیغ محصولاتی که باعث افزایش مصرف پلاستیک میگردد خودداری کند، کسی در این راستا تا کنون اقدامی را مشاهده کرده است؟
وزارت آموزش و پرورش در راستای ماده ۱۰ چه اقداماتی را در مدارس، دانشگاهها و مراکز آموزشی انجام داده است؟
اینها تنها بخشی از متن این آییننامه میباشد، ما چیزی فراتر از آنچه که تصویب شده است مطالبه نمیکنیم. خواهشمندیم دستور فرمایید اجرای مفاد این آییننامه بهطور جد و با قید فوریت در دستور کار نهادهای ذیربط قرار گرفته و گزارش مربوط به اقدامات به اطلاع عموم مردم برسد.