بسمه تعالی
وزیر محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
جناب آقای دکتر عیناللهی
با سلام و احترام
به استحضار میرساند، نظر به اینکه حمایت از نخبگان علمی کشور همواره در صدر سیاستهای مسؤلین عالی کشور و جنابعالی بوده و با توجه به مواردی که در ذیل نامه بیان شده، اینجانبان جراحان جوان ایران خواستار اصلاح مناسب دستمزد جراحی میباشیم.
همانطور که میدانیم طی ۱۲ سال اخیر شاهد تورم شدید و افزایش هزینههای زندگی بودیم و به همین دلیل در طی همین مدت حداقل حقوق ۱۵ برابر شده؛ در حالیکه متأسفانه دستمزد جراحی(کای جراحی) طی این مدت فقط دو برابر شده که موجب مشکلات عدیده برای جراحان بخصوص جراحان جوان گردید.
این در حالیست که شرایط سخت و طولانی تحصیل رزیدنتی رشتههای جراحی (حداقل ۱۱ سال تحصیلات دانشگاهی) باعث شرایط سخت زندگی برای جراحان تازه فارغالتحصیل شده و طی این مدت طولانی بجز حمایت مالی خانواده و مبلغ ناچیز حقوق دستیاری، منبع درآمد دیگری نداشته و هزینههای روزمره بسختی تأمین گردیده چه برسد به پس انداز جهت خرید محل سکونت و یا مطب.
همین مبالغ ناچیزی که برای جراحی در نظر گرفته شده از کد اول به بعد کاهشی بوده و بیمهها با کسورات مختلف از دستمزد جراح کم میشود، درحالیکه در مورد پرداخت وسایل بکار رفته جراحی بیمهها با دست باز به شرکتها پرداخت انجام میدهند و کار به جایی رسیده که بعضاً هزینه وسیله عمل از خود عمل جراحی خیلی بیشتر گردیده است.
در همین مبالغ پایین دستمزد جراحی بعضی از اقدامات در جراحی در نظر گرفته نمیشود؛ بهطور مثال پوزیشن دادن قبل جراحی و اورژانسی بودن جراحی که برای جراح هزینه در نظر گرفته نمیشود درحالیکه همه این موارد برای همکاران محترم بیهوشی به درستی لحاظ می شود.
یکی از موارد دیگر که اجحاف بزرگ در حق جراحان بوده ویزیت پره آپ و پست آپ که به جراح تعلق نمیگیرد؛ بهطوریکه اگر یه عمل کوچک روی بیمار انجام شود تا ۲۰ روز بعد بیمار هر روز ویزیت شود کل ویزیتها رایگان لحاظ میشود.
همانطور که میدانیم جراحی همراه بعضاً با عوارض بالایی همراه بوده و با توجه به اینکه مبلغ پرداختی دیه طی سالهای اخیر بسیار سنگین میباشد و بین risk-reward جراحی تعادلی برقرار نمیباشد.
این که انتظار داشته باشیم پزشک برای جراحی چندصد هزار تومنی ریسک عوارض شدید متعاقب جراحیهای حساس (چندین دیه تجمعی، چند میلیارد تومنی) را به جان بخرد اشتباه است و اگر قرار نیست به جراح پرداختی متناسب صورت بگیرد، به طبع بیماران نیز نباید غرامتی از پزشک طلب کنند.
لذا با توجه به موارد ذکر شده پیشنهاد میگردد کای جراحی به عنوان تابعی از دیه انسان تعریف گردد و متناسب با ریسک عوارض نیز ضریب مثبت تعدیلی لحاظ گردد که حداقل معادل دیهی عوارض نفع و تناسب اجرایی داشته باشد.
امیدواریم که با افزایش دستمزد (کای) جراحی متناسب با تورم شدید سالهای اخیر و متناسب با جایگاه واقعی جراحان به عنوان نخبگان جامعه علمی کشور، قدمی در جهت ارتقا کیفیت جراحیها برداشته شود و به طبع آن موجب پیشگیری روند رو به رشد مهاجرت پزشکان شود و در نهایت شاهد ارتقا سلامت بیماران باشیم.
با تشکر
جامعه جراحان جوان ایران (اعضای هیئت علمی، متخصصین، دستیاران)
رونوشت به:
_ریاست محترم کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی
_ریاست محترم سازمان نظام پزشکی کشور
_معاونت محترم درمان وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی
_ مسئول محترم دفتر ارزشیابی سلامت و تعرفه گذاری وزارت بهداشت