سلام،
در ابتدا از همه کسانی که در جنبش دستمزد ۱۴۰۳ به هر نحوی همراه ما بودند تشکر میکنم. ما در کنار هم برای اولین بار موفق شدیم اعتراض جامعه کارگری به روند ناعادلانه تعیین دستمزد را به مطالبهای گسترده تبدیل کنیم. من علیرضا میرغفاری کارگر پالایشگاه دهم پارس جنوبی در جایگاه نماینده کارگران در شورای عالی کار به شما تعهد دادم رقمی کمتر از معیارهای قانونی را امضا نمیکنیم. در زمان کوتاهی بیشتر از صد هزار نفر از ما کارگران از بخش های صنعتی و خدماتی و از شهرهای مختلف، کارزار مطالبه دستمزد عادلانه را امضا کردیم و همزمان صدها ویدیو در حمایت از این حرکت منتشر شد. نتیجه مادی این جنبش افزایش ۱۳ درصدی رقم حداقل دستمزد به نسبت رقم اعلامی وزیر کار در هنگام مذاکرات بود. اما برای ما مهمتر از نتیجه مادی، ایستادگی روی اصول، عمل به وعده و ترک جلسه شورای عالی کار در اعتراض به مصوبه غیرقانونی دستمزد بود. به پشتوانه حضور پررنگ کارگران در این پویش میشود ادعا کرد ما در کنار هم برای اولین بار توانستیم یک هزینه اجتماعی واقعی در مقابل بیقانونی برای تصمیمگیرندگان دستمزد ایجاد کنیم.
حالا در آستانه انتخابات ریاست جمهوری در ادامه جنبش دستمزد ۱۴۰۳ قصد داریم قدم جدیدی برای مطرح کردن مطالبات کارگران در صحنه سیاسی حاضر برداریم. ما نه قصد و نه توان دعوت کارگران به مشارکت در انتخابات پیش رو را داریم. عملکرد دولتها و میزان توجه آنها به خواستههای واقعی مردم میزان مشارکت را تعیین میکند.
ما هرگز حرکتی که آغاز شده را در راه حمایت از یک نامزد یا یک جناح سیاسی صرف نمیکنیم. ما با پویش #به_کارگر_بگو میخواهیم این فضای انتخاباتی سردرگم با اختلافات و دو قطبیهای سطحی و تکراری را به چالش بکشیم و از نامزدهای انتخابات بخواهیم درباره موصوعات واقعی به کارگران پاسخ دهند.
پویش #به_کارگر_بگو از نامزدهای انتخابات درباره سه مشکل اصلی کارگران سوال دارد. این سه مشکل در نگاهی وسیعتر تمام گروههای مزدبگیر کشور از معلمان تا پرستاران را هم شامل میشود.
نامزد محترم انتخابات ریاست جمهوری!
به کارگر بگو برنامه دولت شما برای مشکل امنیت شغلی چیست؟
آیا در دولت شما هم قرار است شرکتهای واسطه پیمانکاری با قراردادهای کوتاه مدت و غیرقانونی از معاش کارگران و ارزشی که هیچ نقشی در تولید آن نداشتهاند ارتزاق کنند؟
آیا در دولت شما هم دورنمای ما از آینده شغلی قراردادههای سه ماه و یکسال و یک ماه است؟
نامزد محترم انتخابات ریاست جمهوری!
به کارگر بگو برنامه دولت شما برای عادلانهسازی دستمزد چیست؟
آیا در دولت شما هم مثل تمام دولتهای بعد از انقلاب، هزینه بیکفایتی مسئولان در کنترل تورم روی دوش کارگران و گروههای اجتماعی مزدبگیر قرار میگیرد؟
امروز حداقل دستمزد کمتر از یک سوم از سبد معیشت که متشکل از حداقل نیازهای اساسی زندگی یک خانواده کوچک است را پوشش میدهد. برنامه دولت شما برای اینکه کارگران هم بتونند درست مثل شما هزینههای اولیه زندگی را فراهم کنند چیست.
نامزد محترم انتخابات ریاست جمهوری!
به کارگر بگو برنامه دولت شما برای ایجاد نهادهای صنفی مستقل از دولت چیست؟
آیا در دولت شما هم نگاههای متعصب اقتصادی و امنیتی به موضوع تشکلیابی کارگران و مزدبگیران ادامه میابد؟
آیا این امید وجود دارد که در دولت شما به جای استفاده آماری و تزئینی از تشکلهای کارگری از توان سازمانی آنها برای مقابله با فساد، قانونشکنی، ایمنی کار و زیادهخواهیهای مدیران فاسد و سرمایهداران استفاده شود؟
آیا دولت شما کارگران را در قالب نهادهای مستقل به رسمیت میشناسد؟
نامزدهای محترم انتخابات ریاست جمهوری!
ما درباره این سه موضوع مشخص: امنیت شغلی، دستمزد عادلانه و تشکلیابی صنفی از همه شما فارغ از جناحهای سیاسی از یک منظر و به یک اندازه انتظار پاسخ داریم. شما باید به جامعه اعلام کنید در واقعیترین دو قطبی امروز بین مزدبگیران و طبقه سرمایهدار، کدام طرف میایستید.
ما در جایگاه نیروی کار در هر سطح و با هر عنوان شغلی با امضای این کارزار از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری میخواهیم به کارگران پاسخ دهند. ما در کنار هم میتوانیم فضای سطحی این انتخابات را به چالش بکشیم و نامزدهای ریاست جمهوری را در جایگاه پاسخ دادن به سوالات واقعی قرار دهیم.
از شما هم میخواهیم با امضای کارزار و استفاده از هشتگ #به_کارگر_بگو و ارسال ویدیو، عکس و نوشته به صفحههای این پویش در شبکههای اجتماعی در این حرکت مشارکت کنید.