هاجران افغانستانی نزدیک چهار دهه است در ایران کار و زندگی میکنند، بسیاری از آنها در ایران متولد شدهاند و اینجا خانه آنها محسوب میشود اما همچنان از پایهایترین حقوق انسانی محروماند. حالا کارزار اینترنتی به راه افتاده که از وزیر کشور میخواهد حقوق انسانی این مهاجران را به رسمیت بشناسد.
به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا ، در بیانیه این کارزار که تا امروز بیش از ۵ هزار نفر آن را امضا کردهاند به شرایط سخت دوران کرونا و دشواری زندگی در این شرایط اشاره شده اما تاکید شده که مهاجران افغانستانی به مشکلات خاص دیگری هم روبرو هستند که در صورت بیتوجهی مسئولان به این مشکلات میتواند فاجعه انسانی ایجاد کند.
کمبود دسترسی مهاجران افغانستانی به امکانات درمانی
اولین مشکلی که در این نامه به آن اشاره شده مشکلات حوزه سلامت و خدمات درمانی است. امضاکنندگان این کارزار یادآوری کردهاند که حق حیات و اقدامات لازم برای صیانت از آن در اسناد حقوق بشری فارغ از ملیت و نژاد به رسمیت شناخته شده است. اما مهاجران افغانستانی فاقد مدرک و حتی برخی از گروههای دارای مدارک معتبر این روزها به امکانات درمانی دسترسی ندارند.
هزینه های سرسام آور درمان کرونا و مرگ سخت گوشه خانه ها
آنها میگویند با توجه به اینکه هزینههای بستری کرونا در شرایط حاد به ویژه بستری در بخش مراقبتهای ویژه بسیار هزینهبر است، بسیاری از بیماران فاقد مدرک مهاجرت به دلیل همین هزینههای سرسامآور در گوشه خانههای خود در بدترین شرایط با مرگ دست و پنجه نرم میکنند.
درخواست مهاجران افغانستانی از وزیر کشور
به همین دلیل امضاکنندگان این کارزار از وزیر کشور خواستهاند ترتیبی اتخاذ کند تا همه اتباع خارجی اعم از دارنده و فاقد مدرک بتوانند با تحت پوشش قرار دادن خود در سازمانهای بیمهگر درمانی و اجتماعی از حق دسترسی آسان به درمان و سلامت بهرهمند شوند.
مسدود شدن سیم کارت های موبایل و عقب ماندن مهاجران افغانستانی از شبکه شاد
مشکل دوم مهاجران افغانستانی مسدود شدن حسابهای بانکی و سیمکارتهای موبایل آنهاست. در حالی که بسیاری از کلاسهای درس به صورت آنلاین برگزار میشود مدتی است سیمکارتهای مهاجران افغانستانی به دلایل نامعلوم و به گونهای سلیقهای مسدود میشود. این امر باعث شده کودکان و دانشآموزان مهاجر به آموزش آنلاین دسترسی نداشته باشند و از حق مسلم آموزش محروم شوند.
سیمکارت به مهاجران افغانستانی فروخته نمی شود
چندی پیش وزیر ارتباطات در واکنش به درددل فرشته حسینی، بازیگر افغانستانی مقیم ایران درباره سیمکارتی که نمیتوانست به نام مادرش بخرد، گفته بود که «منع قانونی برای فروش سیمکارت برای مهاجران قانونی نداریم.» اما پیگیریهای بعدی نشان داد که همچنان هیچکدام از ارائهدهندگان سیمکارت در ایران به مهاجران افغانستانی سیمکارت نمیفروشند.
بر همین اساس امضاکنندگان این کارزار میگویند رفع مشکل ثبت سیمکارت و حسابهای بانکی مستلزم تعیین تکلیف مهاجران فاقد مدرک و اعتباردهی به مدارک هویتی مهاجران قانونی است. این موضوع باعث میشود علاوه بر تسهیل بهرهمندی مهاجران از حقوق اولیه شهروندی، از بروز مشکلات قانونی و قضایی برای دولت و دیگر شهروندان ایرانی به دلیل سوءاستفادههای مختلف جلوگیری خواهد کرد.