درخواست رانندگان ماشین سنگین برای بازنشستگی با ۲۰ سال/ ۹ ساعت کار مستمر بدون در نظر گرفتن «سخت و زیان‌آوری»:

بازنشستگی زودتر از موعد!

به گزارش خبرنگار ایلنا، رانندگان برون‌شهری اتوبوس و کامیون خواستار قرار گرفتن مبنای سخت و زیان‌آوری بر بیمه تامین اجتماعی خود شدند. در حالت کلی رانندگان ماشین سنگین می‌توانند از بیمه اجباری و اختیاری سازمان تامین اجتماعی بهره‌مند شوند با این حال شورای عالی حفاظت فنی که دبیرخانه آن در وزارت کار قرار دارد، قائل به این موضوع نشده است. پیشتر «علی اصلانی» از اعضای کارگری این شورا اعلام کرده بود که جلساتی به این منظور برگزار شده اما در نهایت نتیجه‌ای به دست نیامده است. 

حال رانندگان می‌گویند که با ورود زنان به این شغل، دستگاه‌های مسئول، سخت و زیان‌آوری این شغل را زیر سوال برده‌اند. به گفته رانندگان مبنای استدلال مخالفان این است که قانونگذار مایل به ورود زنان به مشاغل سخت و زیان‌آور نیست؛ در نتیجه با این استدلال مردان هم نمی‌توانند به صورت زودتر از موعد بازنشسته شوند. رانندگان ماشین سنگین ورود زنان به این شغل را ناشی از تشدید مشکلات معیشتی خانواده‌ها و از کاراُفتادگی سرپرست خانوار که پیشتر همین شغل را اختیار کرده بود، می‌دانند. 

به گفته اصلانی، در قانون مشاغل سخت و زیان آور، «زمانی که کارگر روزی ۶ ساعت بصورت مداوم یا بیشتر کار کند جزو شغل‌های سخت و زیان‌آور قرار می‌گیرد» اما رانندگان می‌گویند که با وجود اینکه ۹ ساعت در روز پشت فرمان می‌نشینند و تحت نظارت یک‌سره‌ی دوربین نظارتی داخل خودرو قرار دارند و حتی به دلیل «خواب آلودگی» نمی‌توانند «یک پلک» بزنند، مشمول سخت و زیان‌آوری نمی‌شوند. 

در همین مورد رانندگان کارزاری را تهیه کرده‌اند و از محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس شورای اسلامی، حجت الله عبدالملکی، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی و میرهاشم موسوی، مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی خواسته‌اند: «باتوجه به اینکه شغل رانندگی از مخاطرات زیادی برخوردار بوده و یک لحظه غفلت، ممکن است راننده و سرنشینان را به کام مرگ بفرستد، لذا از مسئولان درخواست می‌شود این شغل را جزو مشاغل سخت احتساب کرده و سنوات بازنشستگی آن را کاهش دهند و همچنین رانندگان بتوانند در دو سال انتهایی کار قابلیت افزایش حقوق خود را داشته باشند.» 

یکی از دلایل اینکه این شغل سخت و زیان‌آور محسوب نمی‌شود، تقسیم شغل رانندگان به دو نوع خود مالک و کارگری است. در نوع اول راننده خود کارفرما محسوب می‌شود و در نوع دوم راننده مشمول قانون کار قرار دارد. همین تقسیم‌بندی موجب شده که رانندگان از سخت و زیان‌آوری محروم بمانند. دلیل این موضوع، نحوه محاسبه سنوات بیمه‌پردازی در بازنشستگی زودتر از موعد است؛ چرا که ۵ سال یا ۱۰ سال سنوات ارفاقی در بیمه‌های اجباری بر مبنای ۴ درصد حق بیمه محاسبه و از کارفرما دریافت می‌شود.

لینک منبع

برای اطلاع بیشتر از کارزار «درخواست تعلق سختی کار به رانندگان برون‌شهری اتوبوس و کامیون» اینجا را کلیک کنید.

بحث و گفتگو

کهنه سوار : سلام علیکم دیوار کوتاه تر از رانندگان برون شهری نزد سه قوه و سازمان تامین اجتماعی نیست هیچ برهه ای از حقوق پایمال شده این سربازان گمنام و مظلوم دفاع نکردند خوب خانم ها به شغل آتشنشانی وارد و استخدام شدند و کارشان سختی کار لحاظ می شود اینم جواب بهانه ای که آوردین چون خانم ها به شغل رانندگی کامیون و اتوبوس ورود کردن دیگه سختی کار شامل حال رانندگان برون شهری نمیشود یک بام و دو هوا یعنی همین
💬 پاسخ

سایر تجربه‌ها

تجربه‌های بیشتر