جناب حجت الاسلام والمسلمین سید ابراهیم رئیسی
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
با سلام
دهههاست که مدیران توسعه ایران، بدون درک درست از مفاهیمی بنیادی همچون پایداری توسعه، ظرفیتهای زیستی، آمایش سرزمین و نظایر آن، توسعه را بر مبنای مصرف کردن منابع طبیعی و زیستی کشور در دورههای کوتاه زمانی برای حصول منافع کوتاهمدت، محدود، منطقهای، آلاینده و ناپایدار تعریف کردهاند.
در اثر اتخاذ چنین رویکرد نابخردانهای، متأسفانه امروز، ایران ما در آستانه اضمحلال منابع و ظرفیتهای زیستی قرار گرفته است؛ سدسازیهای گسترده و پروژههای متعدد انتقال آب بین حوضهای، تمرکز جمعیتی شدید در تهران و چند کلانشهر و کاهش شدید جمعیت در روستاها و شهرهای کوچک، عدم استفاده درست و پایدار از پتانسیل بالای دریا و اقیانوس در سواحل جنوبی ایران و تمرکز صنایع آببر در فلات کمآب مرکزی، عدم توجه به توسعه ظرفیتهای بینالمللی گردشگری ایران به عنوان صنعتی پاک و پایدار، تحمیل بارهای اضافی بر منابع آب و خاک ایران برای توسعه بیش از حد کشاورزی و نظایر آن، نمونههایی از این رویکرد ویرانگر در چند دهه اخیر بوده است.
یکی از مهمترین زمینههای وقوع چنین نتایج خطرناکی در فرایند توسعه ایران، انتخاب مدیران غیرمتخصص برای این سازمان بوده است؛ به گونهای که در سالیان گذشته این سازمان در عمل، نه توانسته دولت را به تهیه بههنگام سندهای ملی محیط زیست، توسعه پایدار و آمایش سرزمین مکلف کند، نه توانسته بر رعایت موازین پایداری در سیاستگذاری توسعه ایران نظارت مؤثر داشته باشد و نه حتی توانسته جلوی اجرای طرحهای فاقد مجوز و مخرب محیط زیست ایران را بگیرد. بدون شک ادامه چنین روندی، نتایج بازگشتناپذیر و غیرقابلجبرانی در پی خواهد داشت که موجب تقابل مناطق مختلف کشور، مهاجرتهای گسترده درونسرزمینی و برونسرزمینی و حتی تهدید جدی تمدن چند هزار ساله این سرزمین خواهد شد؛ کما آنکه تا همین امروز هم جلگه مهاجرپذیر خوزستان، به دشتی خشک و مهاجرفرستترین استان کشور و بهشت پاک گردشگری فرهنگی ایران، یعنی اصفهان، به کلانشهری صنعتی و آلوده بدل شده است.
امضاکنندگان این کارزار تقاضا دارند با انتخاب فردی متخصص در عرصه محیط زیست، همچون مهندس محمد درویش، به ریاست سازمان محیط زیست کشور و نیز اعطای استقلال کامل به این سازمان و مکلف کردن کلیه دستگاههای اجرایی و بخش غیردولتی به رعایت موازین پایداری توسعه و آمایش سرزمین در مراحل سیاستگذاری و اجرا، به نقش تاریخی خود در قبال نجات منابع محدود سرزمینی و محیط زیست انسانی و طبیعی ایران اقدام نماید.
بدیهی است که حتی اگر این کارزار نتواند بر انتخاب رئیس جدید سازمان محیط زیست کشور اثرگذار باشد، امضاکنندگان آن به عنوان افراد متخصص و دغدغهمند عرصه محیطزیست این سرزمین، همواره پیگیر مطالبات خود از دولت جدید خواهند بود و در این راه از هر تغییر مثبتی استقبال خواهند کرد.
با تشکر