نام آن واضح است! جشن-واره و این روزها هیچگونه شباهت و نزدیکی‌ای به حال و هوای جشن ندارد. نه رنگ سیاه و قرمز آن، نه صدای گریه‌ها و ضجه‌هایی که به گوش می‌رسد و نه هوای غبارزده و مه آلودش.
دانشجویان سینمای این کشور نیز مانند دیگر مردم بغض دارند. بغض فروخورده از دیده نشدن و شنیده نشدن صدای مردمی که سال به سال سطح خواسته‌هایشان ابتدایی‌تر می‌شود و باز کسی به آنان گوش نمی‌دهد. لذا ما امضاکنندگان زیر به عنوان بخشی از مخاطبان و شرکت‌کنندگان خواستار عدم حضور در جشنواره فیلم فجر چه به عنوان مخاطب و چه به عنوان فیلم‌ساز هستیم. به امید آن که فیلم‌سازان این دوره از جشنواره به درخواست بخش مهم و تاثیرگذاری که آینده سینمای کشور را تشکیل می‌دهند، احترام بگذارند. به امید روزی که جشن معنا داشته باشد!
موفق شد
ویژه
