جناب آقای سلاجقه
رئیس محترم سازمان حفاظت محیط‌زیست

با سلام
شاید علاقمندان به باغ گیاه‌شناسی ملی ایران، تاکنون از طرق مختلف شنیده‌اند که چه خطر جدی‌ای در انتظار این مجموعه دلربا و زیبا است. قرار است در همسایگی شمال این باغ، ده‌ها برج چندده‌طبقه به‌سوی آسمان برود؛ درست به عرض یک خیابان فاصله با باغ. برخی از آسیب‌های حتمی این فاجعه به قرار زیر هستند:
- پایین رفتن سطح آب زیرزمینی به‌دلیل برداشت آب در بالادست باغ و همینطور از بین رفتن امکان ذخیره‌سازی آب برای باغ در زمین‌های بالادست. درحالی‌که هم‌اکنون نیز به‌دلیل انبوه‌سازی‌های فراوان، این باغ رؤیایی با مشکل کمبود آب روبه‌رو است.
- افزایش وحشتناک آلودگی‌های مختلف مثل هوا و صدا که به منزله سوهان روح برای موجودات باغ عمل خواهند کرد.
- از دست رفتن پایه‌هایی از گیاهان که آخرینشان در ایران و گاهی در جهان فقط در این باغ وجود دارند. 
- برج‌های ساخته‌شده، طول نمای شمالی باغ را خواهند گرفت و بازدیدکنندگان به جای دیدن نمایی از کوهستانی، با منظره‌ شهری روبه‌رو خواهند بود. این یعنی دل‌چرکینیِ مطلق برای کسانی که شهر را برای ساعاتی رها کرده‌اند تا در باغ آرامش بگیرند.
تردید نداشته باشید که این آسیب‌ها، گوهر یگانه میهن عزیزمان، این اثر ثبت‌شده ملی را که در خاورمیانه بی‌مانند است و سهم بزرگی در حفاظت، پژوهش و افزایش آگاهی و دانش طبقات مختلف مردم ایفا می‌کند را با چالشی جدی روبه‌رو خواهد کرد و دیری نخواهد پایید که زوال گونه‌های گیاهی و مهاجرت پرندگان و سایر جانوران مأمن گرفته در آن را سبب خواهد شد. 
چگونه ممکن است برای این سرمایه ملی، که تاکنون میلیاردها تومان بودجه و همچنین وقت صدها نفر از بهترین و عاشق‌ترین انسان‌های ایران زمین صرف آن شده چنین تصمیمی گرفته شود؟
در اواخر دهه چهل که برای بنا نهادن باغ گیاه‌شناسی ملی ایران به دنبال زمین بودند، علاوه‌بر محل فعلی، اراضی پارک ملت نیز یکی از گزینه‌ها بود. جالب است که اراضی چیتگر برای این امر انتخاب می‌شود تا از شهر و همه تهدیدهایش دور باشد.
از مسئولین محترم درخواست می‌شود که اجرای این طرح را متوقف کنند.

با سلام