بسمه تعالی
وزارت آموزش و پرورش
جناب آقای دکتر محسن حاجیمیرزایی
با سلام
اهمیت و نقش آموزش و پرورش در بهسازی و توسعه زندگی فردی و اجتماعی موجب شده است جامعه و اولیای دانشآموزان انتظار داشته باشند مدرسه محیطی امن، رشددهنده، پویا و زمینهساز پرورش استعدادهای بالقوه و خلاقیت فرزندان آنان باشد.
مدرسه از مهمترین نهادهای اجتماعی، تربیتی و آموزشی و اصلیترین رکن تعلیم و تربیت است که به منظور تربیت صحیح دانشآموزان در ابعاد دینی، اخلاقی، علمی، آموزشی، اجتماعی و کشف استعدادها و هدایت و رشد متوازن روحی و معنوی و جسمانی است اما متأسفانه در این حوزه معلمانی مشارکت میکنند که علاوه بر زیر سوال بردن موازین دینی و اعتقادی، بایدها و نبایدهای اجتماعی، روانشناختی، عقلی و از همه مهمتر دینی را نیز نادیده میگیرند و با پوشش و آرایشهای نامتعارف خود تعریف دیگری از مربی و معلم نظام اسلامی به رخ میکشند و با تبلیغ این هنجارشکنیها در فضاهای مجازی باعث الگو شدن برای سایر معلمان میشوند و توجهی به شکلگیری شخصیت و تربیت فرزندان این مرز و بوم نداشته و در ترویج بیبندوباری و به سرانجام رساندن برنامه دینشویی و بیگانه فرهنگی کردن کودکان معصوم کشورمان عملاً عمله دشمناناند.
سوالات بسیاری در این میان مطرح است که به چند مورد بسنده میکنیم:
۱- اکثر نوابغ و مسئولین کاربلد ما با آموزش اصولی رشد کردند. چرا فرزندان ما از شیوه صحیح آموزش محرومند؟
۲- چرا اکثر معلمان مدارس از عملکرد مناسبی در امر تدریس و تربیت برخوردار نیستند؟
۳- چرا در اکثر مدارس امر تربیت جای خود را به مسائل حاشیهای از جمله جشنهای نامتعارف آنچنانی داده است؟
۴- وظیفه وزارت آموزش وپرورش در این میان چیست؟ کدام نهاد مسئول بازرسی و نظارت بر عملکرد مربیان ومدیران در مدارس است؟
خواهشمندیم به موارد فوق رسیدگی کرده و با نسبت به وضعیت مدارس پیگیری مسئولانه داشته باشید.
با تشکر