اکنون که مردم ایران با رأی معنادار خود در خردادماه 96 بار دیگر بر خواستههای اصلاحطلبانه اصرار ورزیدند و حضور حداکثری خود را پای صندوقهای رأی تکرار کردند، مطابق با بشارت پیشین رئیسجمهوری محترم انتظار عملکردی در خور مشارکت 24 میلیونی از کابینه محترم دولت دارند. همین دغدغه باعث شده نگرانیهایی برای پست کلیدی وزارت علوم که هنوز صندلی آن در تیم پرقدرت دولت خالی است ایجاد شود. نگرانی از فشارهایی که منجر به کوتاه آمدن از مواضع مترقی و سخنان امیدبخش رئیس دولت منتخب مردم شود.
از طرفی این تأخیر در انتخاب را میتوان به فال نیک گرفت و امیدوار بود که وسواس در انتخاب و پافشاری بر گزینههای مطلوب موجب شده تا انتخاب وزیر علوم به فرصتی دیگر موکول شده باشد. ما امضاکنندگان این بیانیه، به عنوان بخشی از فعالان بدنه دانشگاهی کشور، از رئیسجمهور منتخب اکثریت مردم ایران تقاضا داریم تا سکان وزارت مهم و تأثیرگذار علوم، تحقیقات و فناوری را به اقلیت محترم انتخابات واگذار نکنند، و با انتخاب فردی متبحر در مدیریت و آشنا به علوم روز و تحقیقات و فناوری، کشتی مطالبات مردمی را در طوفانهای سخت پیش رو با آرامش و اطمینان سکانداری کند.
اگرچه افراد شایسته زیادی برای این امر مهم میتوان در نظر گرفت، اما یکی از گزینههای مطلوب که میتوان به قدرت علمی، مدیریتی و روحیات مترقیانه وی اعتماد داشت جناب آقای دکتر مصطفی محقق داماد است. مجتهدی اندیشمند، روشنفکر و اسلام شناس که با علوم و روابط بین الملل و دنیای امروز کاملا آشنا و مورد قبول بخش قابل توجهی از جامعه علمی کشور هستند. ایشان به عنوان یک شخصیت برجسته حوزوی که تحصیلات خود را در بالاترین مقاطع در دانشگاههای معتبر بینالمللی اروپایی ادامه داده است، چهرهای است که می تواند وحدت و تعامل حوزه و دانشگاه را محقق سازد و این دو عرصهی تاثیرگذار علمی را نیز به هم نزدیک کند.
جناب آقای رئیسجمهور!
اکنون که دولت دوازدهم شروع به کار نموده و انتخاب وزیر علوم را به فرصتی دیگر موکول کردهاید، ما امضاکنندگان این بیانیه، به عنوان بخشی از فعالان بدنه دانشگاهی کشور، از جنابعالی تقاضا داریم تا با تدبیر خود وزارت علوم را نیز به افرادی هموزن قدرتمندترین وزرای کابینه بسپارید تا امید 24 میلیونی محکمتر از گذشته پشتوانه شما باقی بماند.