وزیر محترم ارشاد و فرهنگ اسلامی،
جناب آقای دکتر صالحی؛
رییس محترم سازمان سینمایی،
جناب آقای حسین انتظامی؛
با سلام
صنعت سریالسازی بیش از یک دهه است که در تمام کشورهای دنیا به صنعتی سرگرمیساز، فرهنگساز و محبوب بدل شده و چرخهای اقتصاد سینما و تلویزیون را میچرخاند و حتی به چرخیدن چرخهای اقتصاد فرهنگ یاری میرساند.
مدتی است اخباری در داخل کشور منتشر شدهاند مبنی بر اینکه دو اتفاق ناگوار و بسیار تأسفآور رخ داده است:
۱. نخست آنکه تا پایان سال به هیچ سریالی مجوز پخش داده نخواهد شد. با این توجیه غیر قابل باور که تعداد سریالهای در حال پخش زیاد است و مسئولین میخواهند کیفیت را بالاتر ببرند!
۲. مورد دوم و البته بدتر هم مربوط به نهادی است که مسئول نظارت بر تولید و پخش این سریالهاست. تا پیش از این، سازمان سینمایی وابسته به وزارت ارشاد این مسئولیت را بر عهده داشت و علیرغم سختگیریهای همیشگی، حداقل امکان بروز خلاقیتها و داستانگوییهای هنرمندان را در این عرصه به وجود آورده بود. اما حالا خبر رسیده که سازمان صدا و سیما این اختیار را از سازمان سینمایی گرفته و از این به بعد صدا و سیما مسئول ارائهی مجوز تولید و نظارت بر ساخت و پخش این سریالها خواهد بود.
اگرچه تا کنون محافل و اصنافی مانند «کانون کارگردانان ایران» و «کانون فیلمنامهنویسان ایران» به این دو تصمیم ناگوار و آسیبزا اعتراض کردهاند اما همانطور که انتظار میرفت هنوز هیچ مسئولی در قبال اعتراضات صورت گرفته توضیحات قابل قبولی ارائه نکرده است.
مطالبهی ما واضح است؛ محدود کردن تعداد سریالهای شبکه نمایش خانگی هم به ضرر اقتصاد این صنعت است و هم کام مخاطبین را تلخ خواهد نمود. دلیل رونق صنعت/هنر سریالسازی و استقبال مخاطبین از آن در ماهها و سالهای اخیر، امکان رقابت عادلانه بین تولیدات بود. مخاطب میتوانست با دست باز و از بین گزینههای متعدد موجود، آن اثری را به تماشا بنشیند که با سلیقهاش تناسب بیشتری داشت.
از طرف دیگر، فعالان عرصهی سینما و هنرمندان و متخصصان رشتههای سینمایی که از اقتصاد ورشکستهی سینمای ایران و وضعیت مبهم تولیدات آثار تلویزیونی در رنج بودند، میتوانستند خلاقیت، استعداد و مهارتهای خود را در قالب سریالهای ایرانی بروز بدهند و البته با دستمزد این کار گذران زندگی کنند.
اکنون این احتمال پر رنگ شده است که در روزهایی که شیوع کرونا بسیاری را بیکار نموده و سفرههای ایرانیان و علیالخصوص هنرمندان ایرانی را کوچک و کوچکتر کرده، حالا این دو تصمیم نابجا افراد دیگری را نیز به جرگه بیکاران هدایت خواهد کرد و چه استعدادها و چه آرزوهایی که در این راستا به باد هوا خواهند رفت.
ضمن اینکه، دیگر نمیتوان انتظار داشت مخاطب ایرانی پای آثار ایرانی بنشیند. با اتفاق افتادن این دو مورد شاهد این خواهیم بود که مخاطبان فارسی زبان بیش از پیش در سریالها و تولیدات خارجی غرق خواهند شد و لطمات جبران ناپذیری به اقتصاد و فرهنگ این مرز و بوم وارد خواهد گشت.
در مورد تصمیم دوم هم، به سادگی قابل پیشبینی است که اگر صدا و سیما بخواهد بر ساخت و پخش این سریالها نظارت کند و ارائهی مجوز اینگونه تولیدات به عهدهی این سازمان باشد، هم کیفیت هنری این آثار افت محسوسی را تجربه خواهد کرد و هم افراد بسیاری قید تماشای سریالهای شبکه نمایش خانگی را خواهند زد.
کافی است نگاهی بیندازید به میزان استقبال ایرانیها از سریالهای تلویزیونی و آثار متعلق به صدا و سیما تا بتوانید خیلی راحت سرنوشت غمبار سریالهای شبکه نمایش خانگی را هم پیشبینی نمایید.
در پایان، از مسئولین وزارت ارشاد و سازمان سینمایی خواستار این هستیم که تا دیر نشده برای حل این مشکل اقدام نمایند و از مسئولین سازمان صدا و سیما تقاضا داریم که به جای تلاش برای گسترش محدودهی اختیارات و تقویت قدرت تصمیمگیریشان جهت نظارت هرچه بیشتر بر فرهنگ و هنر ایران عزیز، بر روی کیفیت تولیدات سازمان متبوعشان تمرکز کنند تا هم رقابت بین این دو عرصهی سریالسازی بالاتر رود، هم مخاطب ایرانی راضیتر باشد و هم شاهد رشد کیفیت و کمیت و تقویت پایههای اقتصاد هنر و اقتصاد فرهنگ در کشور عزیزمان باشیم.
با تشکر